|
h, ha |
: | ح |
(a. ha.) : Osmanlı alfabesinin sekizinci harfi olup, "ebced" hesabındaki sekiz sayısının karşılığıdır. |
|
hâ-i mühmele, hâ-i hutti |
: |
noktasız ha. [hâ-i menkute. hâi meftûha veya hâ-i mu'ceme (no. ktalı ha) : hı harfinin adıdır]. |
|
|
hâ [y] (-) |
: | خ [ی] |
(f. s.) : "çiniyen" mânâsıne gelen kelimelere katılarak vasfı terkibi (birleşîk kelime) yapar. Şeker-hâ (şeker çiğniyen) : tatlı söyliyen, tatlı sözlü. Jâj-hâ : saçma sapan sözler söyliyen. |
|
hâ (-) |
: | ها |
(f. e.) : T. cemi (* çoğul) edatı. Esb-hâ : atlar. Kazâ-hâ : kazalar. Seg-hâ : köpekler., gibi. 2) zm. 0. |
|
hâ-ât |
: | خا آت |
(a. ha. hı'hın c.) : hı'lar. |
|
|
|