hida'

(a. i.) : hîle, düzen, kurnazlık, oyun.

hidâb

(a. i. hadeb'in c.) : kanburluklar, yumruluklar.

hidâb

(a. i.) : (bkz. : hizâb).

hidâc

(a. s.) : kusur, noksan, eksik [ibâdette].

hidâce

(a. i. c. : hadâic) : deve sırtına vurulan yük.

hidâd

(a. i.) : bir dul kadının matem tutup süsten vazgeçmesi.

hidâdet

(a. i.) : demircilik.

hidâk

(a. i. hadeka'nın c.) : göz bebekleri, (bkz. : ahdâk).

hidâl

(a. s. hadle ve hadlâ'nın c.) : kolları bacakları semiz, etli olan kadınlar.

hidâm

(a. i. hademet'in c.) : deve ayağına bağlanan kayışlar, halkalar, ayak bilezikleri; ayak köstekleri.

hidân

(a. s.) : ahmak.

hidâs

(a. i.) : son, nihayet, bitim.

hidâş

(a. i.) : tırmalama.

hidât

(a. i. hâdî'nin c.) : hidâyeti, doğru yolu gösterenler, (bkz. : hâdî).

Hidâye

(a. i.) : zool. çaylak.

hidâyet

(a. i.) : 1) hak yoluna, doğru yola kılavuzlama. 2) erkek ad.

hiddet

(a. i.) : 1) öfke. 2) keskinlik. 

hiddet-i basar

göz keskinliği.

hiddet-i sevf. hiddet-i tîa

kılıç keskinliği. 

hiddet.! zekâ

ıska keskinliiSİ.

hidem, hidemât

(a. i. hidmet. hizmet'in c.) : hizmetliler; hizmetler, işler, vazifeler.

hidemât-ı şâkka

toprak kazmak, taş taşımak gibi mahkûmlara gördürülen ağır hizmetler, fr. travaux forces. [1274 tarihli ceza kanununda mevcut "kürek" ve 1286 tarihli Askerî Ceza Kanunnâmesinde mevcut "prangabent" cezaları bu nevîdendirler].

hidmet

(a. i. hidemât) : 1) iş, hizmet, vazife (* görev). 2) iş görme, birinin işini görme.

hidmet-i askeriyye

askerlik hizmeti, görevi, 

hidmet-i yârân-ı safa

safa dostlarının hizmeti.

hidmet-güzâr

(a. f. b. i.) : 1) hizmet-güzâr, şunun bunun işini görüveren. 2) komisyoncu.

hidmet-kâr

(a. f. b. i.) : hizmetkâr, hizmetçi [daha çok erkek].