he,hâ'

(a. ha.) : Osmanlı alfabesinin otuzuncu harfi olup, "hâ-i hevvez"veya"hâ-i resmiyye" denilen ve "ebced" hesabında beş sayısının karşılığı olan harfin adı.

heba'

(a. i.) : 1) gayet ince toz, zerre. 2) yok yere, boş, nafile.

hebâen mensura

boşuna harcanarak.

hebb

(a. i.) : uykudan uyanma.

Hebenneka

(a. h. i.) : 1) ahmaklığiyle şöhret bulmuş olan Yezîd adında bir Arap. 2) s. ahmak, aptal.

hebîb

(a. i.) : rüzgâr, (bkz. : âsıf).

hebt

(a. i.) : aşağı inme, aşağı indirme, (bkz. : hübût, nüzul).

hebût

(a. i.) : iniş yer.