hîm

(a. i.) : huy, tabîat.

hîman

(a. i.) : susamış, susuz, (bkz. : atşân).

himâr

(a. i. c : hamîr) : erkek eşek.

himârî

(a. s.) : 1) himarla ilgili, eşeklik. 2) eşek gibi.

himaye, himâyet

(a. i.) : koruma, korunma.

himâye-i etfâl cem'iyyeti

çocuk esirgeme kurumu.

himâye-i hayvanât cem'iyyeti

hayvanları koruma derneği.

hîme

(f. i.) : odun, kütük (bkz. : hîzem).

hîme-keş

(f. b. i.) : (bkz. : hîzem-keş).

himem

(a. i. himmet'in c.) : 1) gayretler, emekler, çalışmalar, yüksek irâdeler. 2) ermiş olanların te'sirleri.

himemât

(a. i. himmet'in e.). : (bkz. : bimem).

himl

(a. i.) : yük.

himl-i cesîm

ağır yük.

himl-i hafîf

hafif yük.

himmet

(a. i. c. : hirfıem) : 1) gayret, emek, çalışma, çabalama.

himmet-ür-ricâl, takla'-ül-cibâl

becerikli insanların himmeti, dağlan yerinden söker. 2) yüksek irâde. 3) ermiş kimsenin te'sîri.

Himmetiyye

(a. h. i.) : tas. Sofiyyenin büyüklerinden Hacı Bayrâm-ı Velî tarafından kurulmuş olan Bayrâmiyye tarîkati şubelerinden birinin adı. [Kurucusu Himmet Efendiye nispetle bu adı almıştır.

himye

(a. i.) : perhiz [yeme, içmede].

Himyer

(a. h. i.) : Yemen'de bir şehir adı.

himyerî

(a. s.) : Himyer'li.

himyevî

(a. s) : perhiz ile ilgili.