hedâhîd

(a. i. hüdhüd'ün c.) : çavuş kuşları, ibibikler.

hedâya

(a. i. hediyye'nin c.) : armağanlar, hediyeler.

hedbe

(a. i.) : ufak teşbih böceği.

hedcân

(a. i.) : yavaş yürüyüş.

hedd

(a. i.) : bir binayı gürültü ile yıkma, (bkz. : hedm).

hedde

(a. i.) : duvar ve şâire gibi şeylerin yıkılmasından çıkan ses, gürültü, gümbürtü.

hedeb

(a. i. c. : ehdâb) : (bkz. : hüdüb).

hedef

(a. i. c. : ehdâf) : 1) nişan, nişan alınacak yer, amaç, nişangâh. 2) meram, maksat, gaye, amaç.

hedef-i âmâl

ulaşmak istenilen nokta.

heder

(a. i.) : boşa gitme, yok yere giden şey.

hedhede

(a. i.) : kuşun ötmesi; devenin bağırması; ötme; bağırma.

hedîr

(a. i.) : 1) güvercin ve benzeri kuşların ötmesi. 2) aygırın kişnemesi.

hediyye

(a. i. c. : hedâyâ) : 1) hediye, armağan.

hediyye-i dendân

diş kirası.

hediyye-i yakut

yakut hediyesi. 2) kıymet, değer, bahâ. 3) kadın adı.

hediyyeten

(a. zf.) : hediye suretiyle, armağan olarak.

hedm

(a. i.) : yıkma, harâbetme.