huz

(a. fi. i. arız'den.) : ahz maddesinden emri hazır : al.

huz mâ safa da' mâ kedir

hoşuna gideni al, gitmiyeni bırak.

huzâmî

(a. i.) : lavanta çiçeği.

huzâret

(a. i.) : (bkz. : hudâret).

huzem

(a. i. huzme'nin c.) : demetler.

hûzî

(f. i.) : müı. tahminen altı asırlık ehemmiyetsiz bir mürekkep makamdır. Corcî'nin peşrev ve saz semaîsi ile Dede Efendi'nin darb-ı fetih bestesi, bu terkibe örnektir. Hûzî, sathî bir çargâh beşlisi geçkili (hattâ cok defa yalnız do notuna fazla ehemmiyet verilmek ile iktifa olunmuştur). Uşşak'dan ibarettir. Uşşak gibi dügâh'da kalır. Birinci güçlü, uşşak'daki gibi, neva, ikinci güçlü de çargâh perdeleridir. Donanımına uşşak gibi si için bir koma bemolü alır.

hûzi-aşiran

(f. b. i.) : müz. tahminen dört asırlık bir mürekkep makamdır; aşîran perdesine nakledilmiş bir hüseynî beşlisi ilâvesinden mürekkeptir. Bu beşli ile hüseynî-aşîran perdesinde kalır. Donanımınasi koma bemolü konur; hüseynî beşlisi için de fa bakıyye diyezi alır ve si bekarlanır. Güçlü birinci derecede dügâhdır.

hûzî-pûselik

(f. b. i.) : müz. en az üç asırlık bir mürekkep makam olup numunesi kalmamıştır; hûzî, pûselik

huzme

beşlisinin veya makamının ilâvesinden mürekkeptir. Pûselik ile dügâh'da kalır.

huzme

(a. i. c. : huzem) : demet.

huzû'

(a. i.) : alçak gönüllülük, gönül alçaklığı.

huzur

(a. i.) : 1) hâzır bulunma. Hakk-ı huzur : bir toplantıda hazır bulunma karşılığı olarak verilen para. 2) rahat.

huzûr-i kalb

gönül rahatlığı.

huzûr-i külli

fels. Allah'ın her yerde hazır olması, fr. Omnipresence :

huzur ü hâb

rahat ve uyku.

huzur ü sükûn

rahatlık ve eminlik.

huzûr-âver

rahatlandırıcı, sükûnet verici.

huzûz

(a. i. hazz'ın c.) : sevinçler, zevkler, memnuniyetler, (bkz. : hazz).

huzûzât

(a. i. huzûz'un c.) : insanın hâzettiği, hoşuna giden şeyler.

huzûzât-ı nefsâniyye

nefse hoş gelen şeyler.

huzzâk

(a. s. hâzık'ın c.) : hazakatli, işinin ehli olanlar, ustalar, eliuzlar. [dilimizde en çok doktor hakkında kullanılır].

huzzâk-ı etibbâ

doktorların en hazakatlileri, en eliuz olanları.

huzzân

(a. s. hâzin'in c.) : hazîne muhafızları, hazinedarlar, bekçiler.

huzzâr

(a. s. hâzır'ın c) : huzurda, meydanda, gözönünde olanlar, bizzat bulunanlar.

huzzâr-ı meclis

macllste hazır bulunanlar, (bkz. : hâzırîn, hâzırûn).