|
zâ |
: | زا |
(o. ha.) : "ze" harfinin adı. zâ-i mu'cema : "rı" harfinden ayırd etmek için "ze" harfine verilen bir ad. ["râ-yi mu'eeme" de denir] |
|
za |
: | ذا |
(a. s.) : "bu, şu" mânâlarına gelerek bâzı "birleşik kelimeler meydana getirir : Ba'de-zâ : bundan sonra. Ha-ke-zâ : işte bunun gibi v. b. |
|
zâ 'i |
: | ذا |
(a. zm.) : "sahip, mâlik" mânâlarına gelerek, Osmanlıcada : zî, zû, şekilleriyle kullanılır; müen. : "zât" dır. (bkz. : zât). |
|
zâ [y] (-) |
: | زا [ی] |
(f. s.) : "doğuran" mânâsına gelerek *birleşik kelimeler yapar. Nâdire-z8 : nâdir, bulunmaz şey meydana getiren. Suhan-zâ : söz doğuran, söz îcâdeden. |
|
zâ' |
: | ظاء |
(a. ha.) : zı harfinin bir adı. zâ-ı mu'eeme : "ti" harfinden ayırdetmek için-noktalı olduğundan dolayı-bu ad verilmiştir. |
|
zalfir |
: | زعافر |
(a. i.) : (bkz. : zeâfir). |
|
zaar |
: | ذعر |
(a. i.) : şiddetli korku. |
|
zaâzi' |
: | زعازع |
(a. i. za'zaa'nın c.) : sarsmalar, ırgalamalar. |