zeccâc

(a. s. zücâc'dan.) : sırça işleriyle uğraşan, şişeci; camcı.

zecl

(a. i.) : atma. (bkz. : remy).

zecil

(a. i.) : müz. beste ve şarkı okuyup hanendelik etme.

zecr

(a. i. c. : zücûr) : 1) önleme, yasak etme. 2) zorlama, zorla yaptırma, (bkz. : icbar). 3) kovma. 4) eziyet, sıkma, (bkz. : cevr). 5) angarya çalıştırma.

zecre

(a. zf.) : 1) menederek, önliyecek. 2) zorlo, zorlıyarak, ceza olarak, (bkz. : cebren, kerhen).

zecrî

(s. s.) : zorlayıcı, (bkz. : cebrî).

zecriyye

(a. i.) : alkollü içkiler vergisi.