zay'a

(a. i. c. : zıyâ , zıya') : 1) binasız arsa 2) geliri olan bina 3) tarla; çiftlik

zayâ'

(a. i.) : elden çıkma, yok olma

zay'at

(a. i.) : kaybetme; kaybolma.

zayf

(a. i. c. : zîfân, zuyûf) : misâfir, konuk.

zayi'

(a. s. ziyâ'dan) : elden çıkan kaybolan, yitik; zarar, ziyan.

zâyiât

(a. i. c.) : kayıplar, yitikler

zâyiçe

(f. i.) : yıldızların belli zamandaki yerlerini ve durumlarını gösteren cetvel

zayven

(a. i. c. zayâvin) : 1) Erkek Kedi. 2) yaban kedisi 3) vahşi, hırçın adam.