zâg

(f. i. c. : zâgan) : karga, (bkz. : gurâb).

zntjain

("ga" uzun okunur, a. i. zagine'nin c.) : kinler, nefretler.

zagan

("ga" uzun okunur, f. i. zâg'ın c.) : kargalar, (bkz. : gırbân).

zagan

(f. i.) : çaylak.

zâgane

("ga" uzun okunur, a. zf.) : kargacasına.

zâg-bece

(f. b. i.) : karga yavrusu.

zâg-çeşm

(f. b. s.) : karga gözlü; mavi gözlü.

zagine

(a. i. c. i. zagain) : kinler, nefretler.

zagt

(a. i.) : bir şeyi bir başka yere zorla sokma, girdirme.

zagzaga

(a. i.) : mânâsız söz.