zih

(f. i.) : 1) kiriş. 2) yay kirişi. 3) kaytan, şerit. 4) kenar çizgisi.

Zihaf

(a. i. c. : zihâfât) : ed. ibarede uzun okunması lâzımgelen bir sesli harfin vezin zaruretiyle kısa okunması. Meselâ : "ben neler çekmekteyim bilsen elinden ah senin" mısraındaki"ah" in çekümeyişi gibi.

Zihâfât

(a. i. zihafın c.) : ed. zihaflar.

zihâm

(a. i.) : 1) kalabalık, sıkışıklık. 2) darlık, (bkz. : müzayaka).

zî-hayât

(a. b. s.) : canlı, yaşıyan, yaşar.

zih-gîr

(f. b. i.) : ok atanların parmaklarına geçirdikleri halka, yüzük, [kemikten, fildişinden ve boynuzdan yapılırdı]

zihi

(a. s.) : "şu, bu" mânâsına ilen Arapçada müennes işaretidir. Hâzihi : işte şu.

zihî

(a. e.) : 1) ne güzel, ne hoş. 2) aferin, bravo!, (bkz. : habbezâ, höşâ).

zihn

(a. c. : erzlan) : zihin, anlama, bilme, unutmama kuvveti. zihn-i mahdûd : dar zihin.

zihnen

(a. zf.) : zihince, zihinde, zihinle, zihinden.

zihnî, zihniyye

(a. s.) : 1) zihine âit, zihinle ilgili. Hesâb-ı zihnî : mat. akıldan yapılan hesap, fr. calcul mental. 2) i. [birincisi] erkek, [ikincisi] kadın adı.

zihniyyât

(a. i.) : zihne âit hususlar.

zihniyye

(a. i.) : 'e's- erıtelektüalizm, fr. intellectualisme.

zihniyyet

(a. i.) : düşünce, düşünce yolu, kafa, anlayış.