lâ |
: | لا |
(a. e.) : menfî ('olumsuzluk) edatıdır. lâ havle ve lâ kuvvete illâ b'MISh : kuvvet ve Kudret Allah'tadır. |
lâ ilahe ill-Allah |
: |
"yoktur tapacak; Allah'tır ancak". |
|
lâ-ahlâkî |
: | لا اخلاقی |
(a. s.) : ahlakdışı, fr. amoral. |
lâ-ahlâkıyye |
: | لا اخلاقيه |
(a. i.) : 1) ahlâkdışıcılık, fr. amoralisme. 2) ahlâk dışıcılığı şiar edinmiş zümre. |
lâ-akall |
: | لا اقل |
(a. s.) : en azından, daha aşağı olmaz. |
lâ-ale-t-ta'yîn |
: | لا علی التعيين |
(a. zf.) : ayırt etmeksizin, rasgele, gelişigüzel. |
laalle |
: | لعل |
(a. e.) : belki, umulur ki, ola ki. (bkz. : leyte). [olması mümkün şeyler için kullanılır] |
laane |
: | لعن |
(a. n.) : lanet etti. laan-Allah : Allah lanet etsin! |
lâbe |
: | لابه |
(f. i.) : 1) yaltaklanma, yalvarma, acz gösterme. 2) bu yolda söylenen söz. |
lâ-be's |
: | لا بأس |
(a. s.) : sakınca yok. |
lâbis |
: | لابس |
(a. s.) : giyen, giymiş. |
lâ-bi-şartın |
: | لا بشرط |
(a. s.) : şarta dayanmaksızın. |
lâ-büdd |
: | لا بد |
(a. s. zf.) : lâzım, gerekli, gerek, (bkz. : zarurî) : [aslında : "ayrılık yok" demektir] |