leîm |
: | لئيم |
(a. s. levm'den. c. : leîmân, liâm) : alçak, aşağılık, cimri [kimse] |
leîmân |
: | لئيمان |
(a. s. leîm'in c.) : alçak, pinti aşağılık kimseler, (bkz. : liâm). |
leîmâne |
: | لئيمانه |
(a. zf.) : alçakça. Muâmele-i leîmâne : alçakça muamele. |