lâd

(f. i.) : duvar, (bkz. : cidar). Bün-i lâd : duvarın dibi. Ser-i Iad : duvarın üstü.

lâde

(f. s.) : akılsız, ahmak, (bkz. : ebleh, gevden).

laden

(f. i.) : 1) bir cins çalı, lât. cistus. 2) bu çalının zamkı. 3) [eskiden] kadınların yüzlerine ben taklidi yaptıkları madde.

ladine

(f. i.) : kendir, kenevir.

lâ-dînî

(a. s.) : dindışı, fr. laîque.