ligâm

(f. i.) : gem; dizgin, (bkz. : licâm).

lihâ'

(a. i.) : ağaç kabuğu, (bkz. : luhâ, kışr).

lihâ

(a. i. lihye'nin c.) : sakallar.

lihâ

(a. i. lehât'ın c.) : anat. küçük diller, (bkz. : lehâ, lehevât, lihî, lühî).

lihâf

(a. i. c. : lühûf) : 1) örtünecek şey. 2) yorgan. 3) sargı. 4) bot. zar, kabuk.

lihâm

(a. i.) : 1) lehim. 2) lehimleme.

lihâz

(a. i.) : 1) düşünme, (bkz. : mülâhaza). 2) riâyet etme.

li-hâzâ

(a. zf.) : bunun için, bundan dolayı.

lihevî

(a. s.) : lihye, sakal ile ilgili.

lihî

(a. i. lehât'ın c.) : anat. küçük dil', (bkz. : lehâ, lihâ, lehevât, lühî).

li-hikmetin

(a. zf.) : bir hikmete mebnî olarak.

lihyânî

(a. s.) : uzun sakallı.

lihye

(a. i. c. : lihâ, luhâ) : sakal, (bkz. : rîş). İrhâ-yi lihye : sakal koyuverme. Azîın-ül-lihye : uzun sakallı. Teys-ül-lihye : keçi sakallı.

lihye-i hut

zool. balina balıklarının kanatları.

lihye-i şerife

Hz. Muhammed (Alehisselâm)'in sakallarının kırpıntısından toplanıp muhafaza edilen kıl veya kıllar.

lihyet-üt-teys

bot. keçisakalı.

lihye-dâr

(a. f. b. s.) : sakallı.