gabâgib

(a. i. gabgab'ın c.) : (bkz. : gabgab). 

gabâvet

(a. i.) : anlayışsızlık, bönlük, kalın kafalılık, (bkz. : belâhet, hamakat, humk). 

gabâvet-i mücesseme

büyük aptallık. 

gabe

("ga" uzun okunur, a. i. c. : gabât) : arslan yatağı olan sık orman, koru ormanı. Üsd-ül-gabe : 1) sık orman arslanları; 2) Suyûtî'nin, Eshâb-ı Kirâm'ın hal tercümelerinden bahseden meşhur eseri. 

gabes

(a. s.) : karanlık [gece]. 

gabgab

(a. i. c. : gebâgıb) : çene altı, çifte gerdan. 

gabgab-ı sîmîn

gümüş (gibi) gerdan, 

gabgab-ı gâv

öküzün gerdanı. 

gabî

("ga" uzun okunur, a. s. c. : gubât) : ahmaklık, budalalık eden. 

gabî

(a. s. c. : agbiyâ') : kalınkafalı, anlayışsız, kabiliyetsiz, (bkz. : ahmak, ebleh). Tıflı gabî : kalınkafalı çocuk. 

gabin

("ga" uzun okunur, a. s. gabn'dan.) : 1) alışverişte hîle eden, aldatan [kimse]. Bâyi-i gabin : hîle yapan satıcı. 2) tenbel. 

gabir

("ga" uzun okunur, a. s.) : 1) kalan. 2) i. gelecek zaman. 3) a. gr. gelecek zaman, fr. fütur. 

gabn

(a. i.) : alışverişte hîle, aldatma, yalancılık. 

gabn-i fahiş

alışverişte kazıklama. 

gabrâ'

(a. i.) : yer, yeryüzü, arz ["agber" in müennesi]. Sâha-i gabrâ : yer yüzü, dünyâ.