gâh, geh |
: | گاه ، گه |
(f. e.) : 1) zaman bildiren edat. Seher-gâh : seher vakti. Subh-gâh : sabah vakti. 2) yer bildiren edat. Secde-gâh : secde yeri. 3) zf. arasýra, kimi, bâzý. |
gâh ü bî-gâh |
: |
vakitli vakitsiz, sýralý, sýrasýz. |
|
gâh ü nâ-gâh |
: |
vakitli vakitsiz. |
|
gâh gâh |
: | گاه گاه |
(f. zf.) : zaman zaman, vakit vakit. |
gâhî |
: | گاهی |
(f. zf.) : (bkz. : gehî). |
gâhvâre |
: | گاهواره |
(f. i.) : beþik, (bkz. : gehvâre, mehd). |