â

 :  آ ، عا، ع

(ha.) : Osmanlı alfabesinin ilk harfi olan elif ile yirmi birinci harfi olan ayın harfleri, Türk alfabesindeki a veya â işaretleriyle karşılanır.

a

 :  آ

(a. f. n.) : 1) kelimenin sonuna gelen ve ey! mânâsını veren bir nida edatıdır : cânâ (ey cân); zâhidâ (ey zâhid).. gibi. 2) sesli ile biten has isimlerin sonuna gelirse a harfi şeklini alır : Nâbi (ey Nâbi); Bâki (ey Baki)…gibi. 3) İki aynı veya iki ayrı kelime arasına sıkışarak, sözün mânâsını kuvvetlendirir : rengârenk; lebâleb; gûnâgûn…gibi.

 

ab

ac

ad

af

ag

ah

ai

aj

ak

al

âm

an

ar

as

at

av

ay

az