âj

(f. i.) : dinlenme, istirahat; rahat [hal].

âjeh

(f. i.) : vücutta çıkan siğil, (bkz. : âzeh).

âjende

(f. i.) : çamur, harç [binâlarda].

âjeng

(f. i.) : yüzde, yaşlılıktan veya öfkeden dolayı, beliren buruşuk.

âjîğ

(f. i.) : (bkz. : ârîğ).

âjîh

(f. i.) : 1) kir, pas. 2) çapak.

âjîne

(f. i.) : değirmen taşı gibi şeyleri yontup düzelten demir âlet, dişengi.

âjîr

(f. i.) : 1) çukur; havuz; göl. 2) izdiham, kalabalık. 3) nâre, bağırma. 4) s. akıllı, açıkgöz. 5) s. çekingen. 6) s. âmâde, hazır.

âjirâk

(f. i.) : gürültü; patırtı; bağırış.

âjüg

(f. i.) : 1) ağaç budama, bu - dantı. 2) hurma lifi. (bkz. : âzüğ).