Muhalefet za’f ile olursa daha üstü olana ma’ruf, mukabiline de münker denir. lbn Ebi Hatim’in, kıraat imamlarından Hamza lbn Habib ez-Zeyyat’ın kardeşi Hubeyyib İbn Habib tarikiyle Ebu İshak’tan, onun el-Ayzar İbn Hureys’ten, onun İbn Abbas’tan, İbn Abbas’ın da Rasûlüllah’dan rivâyet ettiği “kim namazı kılar, zekatı verir, hacceder, oruç tutar ve misafiri de ağırlarsa cennete girer” hadisi misal olarak zikredilebilir. Ebu Hatim der ki: Bu hadis münkerdir. Çünkü diğer güvenilir râviler mezkur hadisi Ebu İshak’tan mevkuf olarak rivâyet etmişlerdir; ma’ruf olan da budur. Bundan anlaşılıyor ki, şaz ile münker arasında tek yönlü umum husus vardır; yani aralarında, daha güvenilir râvilere muhalefet olması bakımından birlik; şaz râvisinin sika (güvenilir), yahut saduk (sözü doğru), nıünker râvisinin ise zayıf olması yönünden ayrılık vardır. Aralarında eşitlik olduğunu söyleyenler hataya düşmüşlerdir.