Bu râvinin hadisine, ya zabt fazlalığı, yahut adet çokluğu, yahutta diğer tercih sebeplerinden birisi dolayısıyle kendinden daha üstün bir başka râvi yönünden muhalefet vaki olursa, racihe (daha üstün olana) mahfuz, mukabiline (yani mercuha) de şaz denir. Et-Tirmizi, en-Nesa’i ve ibn Mace’nin İbn Uyeyne tarikiyle Amr İbn Dinar’dan, onun Avsece’den, onun da İbn Abbas’tan rivâyet ettikleri Rasûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) devrinde bir adam vefat etmiş ve azad ettiği bir köleden başka varis bırakmamıştır hadisi buna bir misal teşkil eder.

Bu hadisin İbn Abbas’ a bağlanmasında İbn Cureyc ve diğerleri lbn Uyeyne’ye tabi olmuşlar: Hammad İbn Zeyd ise bunlara muhalefet etmiş ve hadisi Amr İbn Dınar vasıtasıyla Avsece’den nakletmiş, İbn Abbas’ı zikretmemiştir.

Ebu Hatim der ki: “Mahfuz olan İbn Uyeyne’nin hadisidir. Hammad İbn Zeyd adalet ve zabt ehlindendir; bununla beraber Ebu Hatim, sayı bakımından Hammad İbn Zeyd’e nisbetle daha çok olan kimselerin rivâyetini tercih etmiştir. Bu açıklamadan anlaşılıyor ki şaz, makbul olan râvinin kendisinden üstün olan kimselere muhalif olarak rivâyet ettiği hadistir. lstılah yönünden şazın muteber olan tarifi budur.”