| |
DÂVÛD BİN SEYYİD EL-HÜSEYNÎ
Evliyânın
büyüklerinden. İsmi, Dâvûd bin Seyyid Bedr el-Hüseynî'dir. 1301 (H.701)
senesinde Beyt-i Makdis civârında vefât etti. Doğum târihi ve hayâtı hakkında
fazla bilgi yoktur. Çok kerâmetleri görüldüğü halde bunlar kitaplara geçmemiş,
dilden dile o bölgede anlatılagelmiştir.
Seyyid
Dâvûd, Beyt-i Makdis civârında bir köyde yaşadı. Oradakilerin çoğu hıristiyan
olup, bağ ve bahçelerinden elde ettikleri üzümleri şarap yapıp, oradaki
müslümanlardan fâsık, günahkâr olanlara da satmaya başlayınca, Seyyid Dâvûd buna
çok üzüldü. Allahü teâlâya duâ edip, yalvardı. Hıristiyanların ellerindeki
şarapların sirke hâline döndüğü görüldü. Hıristiyanlar bu durum karşısında
Seyyid Dâvûd'a sihirbâz deyip, oradan başka yerlere gittiler.
Seyyid
Dâvûd, bulunduğu beldenin vâlisine mürâcaat edip, bir dergâh yapmak istediğini
bildirdi. Daha sonra vâli tarafından onun için bir dergâh inşâ edildi. Pek çok
kimse orada ilim ve ahlâk öğrendi. Yetişen bu insanlar, halleri, bilgileri,
yaşayışları ile herkese örnek insan oldular. Ehl-i sünnetin güzel ahlâkını
herkese anlattılar. Dîne sonradan sokulan ve ibâdet olarak yapılan şeylerin,
îmânları bozan bir zehir olduğunu anlattılar. Seyyid Dâvûd bu dergâhda vefât
etti. Hayatta iken yaptırdığı, üzeri kubbe ile örtülü türbesine defnedildi.
KAYNAKALAR
1) Câmiu Kerâmât-il-Evliyâ; c.2, s.7
2) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.10, s.76
|
|
