Evliyânın
büyüklerinden. Ebû Hafs Nişâbûrî'nin talebelerinden olup, Nişâbûr'un önde gelen
âlim ve velîlerden idi. Hocasının vefâtından sonra, Ebû Osman Hayri'nin
sohbetlerine devam etti ve vefâtına kadar da onun yanından ayrılmadı. Hamdûn
el-Kassâr, Selmâ el-Bârûsî, Ali Nasrabâdî ve daha birçok âlimlerle sohbet etti.
303 veya 304 (m. 915, 916) yılında Nişâbûr'da vefât etti. Hocası Ebû Hafs'ın
yanına defn edildi.
Mahfuz bin
Mahmûd hazretleri buyurdular ki: "Kim bir müslüman kardeşi için bir kötülük
düşünürse, asıl kötülüğe kendisi düşer."
"İnsanların
hayır yönünden en üstünü, gönlü müslümalara en çok yönelendir."
"Halkı
terâzinde tartma, kendi nefsini mü'minlerin terâzisinde tart. Böylece onların
üstünlüğünü, kendi iflâsını anlarsın."
"Kendi nefisini
iyi gören kimse, insanlardan gelen kötülüklere mübtelâ olur. Kendi nefsinin
ayıbını gören kimse, insanların kötülüklerini görmez."
"Amelin
ihlâsla, İhlâsın ise Allahü teâlâdan başka her türlü güç ve kuvvetten uzaklaşman
ile doğru olur."
"Alın yazısını
okumak istiyen, yaptığı amellerin doğru olup olmadığına baksın."
KAYNAKLAR
1) Tabakât-üs-sûfiyye sh-273
2) Hilyet-ül-evliyâ cild-10, sh-351
3) Tabakât-ül-kübrâ cild-1, sh-405
4) Nefehât-ül-üns sh-186
|