|
Nişâbûr evliyâsından. Künyesi Ebû Ca'fer
olup, adı Ahmed bin Handan bin Ali bin Sinân'dır. Ebû Osman Hayri'nin
sohbetlerinde kemale ermiş, Ebû Hafs ile görüşmüştür. Vera' ve zühd sâhibi idi.
Allah korkusu, bütün benliğini kaplamıştı. Ömrünün son yirmi yılını Mekke'de
geçirdi. 311 (m. 923) yılında vefât etti.
Hikmetli sözler sahibi Ebû Ca'fer Ahmed buyurdu ki:
"Kişinin güzelliği, sözünün güzelliğidir. Kemali de, işlerinin doğru
olmasındandır."
"Bir kimsenin kalbine Hak teâlânın azâmeti yerleşirse, kulluk yoluyla Allahü
teâlâya intisâbı olan herkese saygı duyar."
"Allahü
teâlâya ibâdet edenlerin, ibâdetleri ile âsîler üzerine büyüklük göstermesi,
günahlarından daha kötüdür ve kendisine zararlıdır."
"Allahü
teâlâya ibâdet edenler, tâatlerini çok gördükleri takdirde; yaptıkları tâat
kendileri için, asilerin isyânından daha kötü olur."
"İnsan, başkalarının hatâlarını göreceği yerde, kendi hatasını görmeli. Nefsinin
yaptığı hataları görmeli ve ona kızmalıdır."
"Allahü
teâlâya sadakat ile bağlananı, dünyâ musîbeteri ve diğer şeyler, onu Allahtan
uzaklaştıramaz."
KAYNAKLAR
1)
Tabakât-ül-kübrâ
cild-1, sh-103
2)
Nefehât-ül-üns
sh-217
|
