TÜRKİYE GAZETESİ YAYINLARI

 

İSLÂM ALİMLERİ ANSİKLOPEDİSİ

4.CİLD

Bir Önceki Sayfaya Gider

CİLD  -  ALFABE  -  ASIR

Bir Sonraki Sayfaya Gider

01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18

EBÛ BEKR EŞ-ŞEHEBÎ (Muhammed Nişâbûrî) (Radıyallahü Anh)

Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Muhammed bin Ahmed bin Ca'fer eş-Şebehî en-Nişâbûrî'dir. Künyesi, Ebû Bekr'dir. Ebû Osman Hayrî ve başka âlimlerle de görüşüp sohbet etti ve kendilerinden ilim öğrendi. 360 (m. 970) den önce vefât etti. Zamanında Nişâbûr'da bulunan evliyânın en üstünlerinden ve en Çok fetvâ verenlerinden idi. Müşkülü olanlar kendisine müracaat ederlerdi.

Çok cömert idi. Herkese iyilik eder. "Fütüvvet; güzel ahlak ve iyi-kötü herkese, iyilik etmektir" buyururdu.

Ebû Bekr eş-Şebehî'nin (r.a.) rivâyet ettiği bir hadîs-i şerîfte, Peygamber efendimiz (s.a.v.) buyurdu ki: "Cebrâil (a.s.) bana komşu hakkında o kadar tavsiyelerde bulundu ki, ben komşuyu, komşuya vâris yapacak zannettim."

Ebû Bekr eş-Şebehî (r.a.) buyurdu ki:

"Diğer insanlar yemek ve içmekle kuvvetli olurlar. Arifler ise, ma'rifetleri ile kuvvetli olurlar,"

"Haramlardan kaçınan, takva sahibi sâlih kimseleri üzmemen, güzel ahlak olarak sana kafidir."

 

KAYNAKLAR

1) Tabakât-ül-kübrâ cild-1, sh-125

2) Tabakât-üş-şâfiiyye sh-505

3) Nefehât-ül-üns sh-239

 
 

Bir Önceki Sayfaya Gider

Bu Bölümün İndex Sayfasına Gider

Bir Sonraki Sayfaya Gider