|
Şafiî mezhebindeki hadîs, fıkıh, usul-i hadîs, usul-i fıkh âlimlerinden. İsmi,
Muhammed bin Abdullah, künyesi Ebû Bekr olup, Sayrafî lakabıyla tanınır. İlim
tahsili için çok çalıştı, çeşitli kitaplar yazdı. 330 (m. 941) târihinde, Rebî-ül-evvel
ayının son Perşembe günü, Mısır'da vefât etti. (Receb ayında olduğu da rivâyet
edilmiştir.)
Sayrafî; Ahmed bin Mensûr Ramâdî, Ali İbni
Süreyc ve daha pek çok âlimden ilim öğrendi ve hadîs-i şerîf rivâyet etti.
Kendisinden de Ali bin Muhammed ve ondan sonra gelen âlimler hadîs-i şerîf
rivâyetinde bulundu.
O, Şâfiî âlimleri arasında usul ve kıyas bilgilerinde en yüksek, geniş
anlayışlı, isabetli görüşleri o-lan fazîlet sahibi bir âlimdi. Hadîs-i şerîf
almada çok titiz davranırdı. Bu hususta: "Resûlullahın (s.a.v.) buyurmadığı bir
hadîs-i şerîfi, Resûlullaha (s.a.v.) isnâd eden kimsenin, sonradan iyi hali
görünse de rivâyetini asla kabul etmeyiz" demiştir. Esnevî, onun fıkıh ve usulde
imam olduğunu bildirdi. Fıkıh usulü hakkında yazmış olduğu kitaplar, bu hususta
yazılmış en kıymetli eserlerdendir.
Ebû Bekr el-Kaffâl fıkıh usulü hakkında
yazmış olduğu kitapta söyle anlatıyor: "Ebû Bekr Sayrafî; Allahü teâlânın
yarattığı kulları arasında İmâm-ı Şafii'den sonra usul ilmini en iyi bilen idi.
Şafiî âlimleri arasında ilk olarak ilm-i şurût'a başlayan odur. Bu hususta çok
güzel bir üslûbla kitap te'lif etti."
Onun kadr-ü kıymetine delalet eden eserlerinden ba'zıları şunlardır:
Kitab-ün-fi'ş-şurût, Kitab-ün-fi'l-icmâ',
Şerh-i risâlet-iş-şâfiî, Delâil-ül-a'lâm alâ Usûl-il-ahkam fî u-sûl-il-fıkh ve
Kitâbü-ferâiz.
KAYNAKLAR
1)
Tabakât-üş-Şâfiiyye
cild-3, sh-186
2)
Vefeyât-ül-a'yân
cild-4, sh-199
3)
Târîh-i Bağdâd cild-5, sh-449
4)
Tehzîb-ül-esmâ
ve'l-lüga cild-2, sh-193
5)
Şezerât-üz-zeheb
cild-2, sh-325
6)
Miftâh-üs-se'âde cild-2, sh-317
7) El-A'lâm cild-5, sh-224
8) Mu'cem-ül-müellifîn
cild-10, sh-220
|
