Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Hasen bin AFcbr. Muhammed bin Ali Tirmizî'nin ve
Muhammed bin Fazl'ın sohbetlerinde bulunmuş, onlardan ders almıştır. Vefât
târihi kesin bilinmemekle beraber, dördüncü asırda yaşadığı bilinmektedir.
Horasan âlimlerinden olup, riyâzet, mücdhede ve ma'rifetler üzerine birçok kitap
yazmıştır. Pekçok kerâmeti ve veciz sözleri vardır.
Ebû Ali Cürcânî buyurdular ki: "Allahü
teâlânın beğendiği işleri kolayca yapabilmesi, sünnete göre hareket etmesi,
sâlih kimseleri sevmesi, eş-dost ile güzel geçinmesi, Allah rızâsı için
insanlara iyilik yapması, müslümanların işini görmesi ve vakitlerini Allahü
teâlânın dinine hizmetle geçirmesi, kul için se'âdet alametlerindendir."
"Gördüm ki, insanların çoğu gâfil olarak dolaşmaktadırlar. Bu yolda dayandıkları
şey, bir zan ve tahminden ibarettir. Durumları bu iken, hakîkat üzere
olduklarını anlatır ve kendilerine göre mükâşefeden (keşifden) bahsederler. Ne
var ki, isin aslından habersizdirler."
"Bir kulun ereceği se'âdet, emredilen ibâdetleri ve tâatleri kolayca yapmasıdır.
Bütün işlerinde sünnet üzere yürümeyi başarmasıdır. Sâlih kullara karşı içten
sevgi beslemesi, hangi işte olursa olsun, ahlâkını değiştirmemesidir."
"Bedbaht kişi, unutulmuş günahlarını açığa vuran kimsedir."
"Arif; tamamiyle gönlünü Allahü teâlâya, vücûdunu halka hizmete veren kişidir."
"Allahü
teâlâya ulaşan en emin yol; bütün iş, hareket ve ibadetlerde Peygamber
efendimizin (s.a.v.) sünnetine tabi olmaktır."
"Peygamber efendimizin (s.a.v.) sünnetine tabi olmak, bid'atlerden kaçmak, İslâm
âlimlerinin gittiği yoldan gitmekle olur."
KAYNAKLAR
1)
Hilyet-ül-evliyâ
cild-10, sh-350
2)
Tabakât-üs-sûfiyye
sh-246
3)
Tabakât-ül-kübrâ
cild-1, sh-90
4)
Tezkiret-ül-eyliya
sh-301
|