Evliyânın büyüklerinden. Künyesi, Ebû Abdullah olup, adı Muhammed bin Hasen'dir.
Tûs'da yaşa-nıştır. Ebû Osman Hayri'nin sohbetlerine devâm ederek ondan çok
istifade etti. Birçok âlimin sohbetinde bulundu ve onlardan ilim öğrendi.
Yaşadığı beldede zamanın bir tânesi idi. Derecesi yüksek idi. Kerâmet sahibi
olup himmeti çok idi. İnsanlardan uzak bir hayat sürmüştür. 350 (m. 961)
yılından sonra vefât etti.
Ebû Abdullah'ın birçok hikmetli sözleri
vardır. Buyurdu ki: "Bir kimse gençlik çağında Allahü teâlâya karşı vazifelerini
yerine getirmezse ve yaptığı hatalara tövbekar olmazsa, Allahü teâlâ,
ihtiyarladığı zaman onu zelîl eder."
"Hâller ancak ilmin verdiği neticelerin sonucunda sıhhat bulur. İlmin önemi
unutulmamalıdır. Eğer ilim olmasaydı, kalbe ne bir korku girebilir, ne onda
itminan hasıl olur, ne de bir sükûnet hâli olurdu."
"Sofî, rabbânî hazlarla meşgûl olan kişidir."
"Peygamber efendimiz hiçbir zaman üzülmezdi Onun üzülmesi, sadece ümmeti içindi.
Çünkü O, rahmet ve şefkat doluydu. Ümmetinin her muhalif hâli de bildirilince,
üzülürdü."
"Kulların ma'rifet bakımından en üstün olanları belanın en çoğuna sâhib
olurlar."
"Sakın size verilen herhangi bir hizmette seçme yapmaya kalkmayın. Murâdınıza
nâil olmak istiyorsanız, hep hizmet edin. Evliyâya hizmet eden herkes, ondan
himmet, feyz ve bereket alır."
KAYNAKLAR
1) Tabakât-ül-kübrâ cild-1, sh-124
|