|
Hanefî fıkıh âlimlerinden. Künyesi, Ebû Hâmid Mervezî olup, İbn-i Taberî ismiyle
ve Fakîh-i Hanefî lakabıyla meşhûrdur. Babası Hemedanlıdır. Usûl ve füru'
ilminde âlim idi. İlim öğrenmek için bir çok seyahatler yaptı. Bağdâd'a geldi.
Burada fıkıh ilmini Ebû Sa'îd Berdeî'den, Ebü'l-Hasen Kerhî'den ve Belh'de Ebû
Kâsım Saffar'dan öğrendi. Sonra Horasan'a döndü. Burada kadılığa ta'yin edildi.
Sonra tekrar Bağdâd'a döndü. 376 (m. 986) senesinde Merv'de vefât etti.
Tefsîr ve hadîs ilminde de âlim idi. Hadîs ilminde hâfız derecesinde olup,
yüzbin hadîs-i şerîfi senetleriyle birlikte ezbere bilirdi. Ahmed bin Hıdır
Mervezî'den hadîs-i şerîf işitti. Ahmed bin Muhammed bin Ömer Münkedir'den,
Muhammed bin Abdurrahmân'dan, Ahmed bin Hâris bin Abdülkerîm'den, Muhammed bin
Rezâm Mervezî'den ve diğer hadîs âlimlerinden hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir.
Ahmed bin Hüseyn Mervezî, çok ibâdet eden büyük bir âlim idi. Horasan'da
Kâdı'l-kudâtlık, Buhara ve nahiyelerinde kadılık vazifesi yapmıştır. Ayrıca
târihçi olup, târihe dâir eseri meşhûrdur.
KAYNAKLAR
1)
Târih-i Bağdâd cild-4, sh-107
2)
Mu'cem-ül-müellifîn cild-1, sh-207
3)
Tabakât-ül-fukahâ sh-68
4)
El-A'lâm cild-1, sh-115
5)
El-Fevâid-ül-behiyye sh-18
|
