|
Mâlikî mezhebindeki fıkıh âlimlerinden ve mutasavvıf, ismi, Ahmed bin
Abdurrahmân bin Abdülkâhır el-Abesî el-İşbilî olup, künyesi Ebû Amr'dır. 293 (m.
906)'da İşbiliyye'de doğmuştur. (İşbiliyye, Endülüs'te bir şehirdir. Bugünkü
İspanya'nın Sevilla şehridir.) 319 senelerinde Mısır taraflarına gitmiş ve
333'de tekrar geri dönmüştür. 399 (m. 1009)'da Endülüs'de (İspanya) vefât etti.
Ebû Amr İşbilî; Kurtuba'da Muhammed bin Lübâbe, Ahmed bin Hâlid, Eslem bin
Abdülazîz, Ahmed bin Bakî ve başkalarından, Bîre'de ise, Muhammed bin Kaydes ve
Ahmed bin Mensûr'dan hadîs öğrenmiş ve ilim almıştır. Mısır'a yolculuğu daha
sonra olmuştur.
Ebû Amr İşbilî'den de Ebû Ca'fer el-Akîlî, İbn-i A'râbî, Ebû Ca'fer Tahâvî ve
başka âlimler ilim öğrenmiş ve rivâyetlerde bulunmuşlardır.
Dünyaya ehemmiyet vermeyen, harâmlardan sakınan, güzel huylu ve tasavvuf
ehlinden bir zât idi. İbn-i Zübeyr onun için "Ebû Amr İşbilî, hayırlı
kimselerden olup, fazîletli ve harâmlardan uzaklaşan, Allahü teâlânın emirlerine
sarılan bir kimse idi" demiştir.
Fıkıh ilmine ait yazdığı kitap el-İktisâd'dır. Tasavvufa dâir yazdığı eser ise
el-İstibsâr olup, ilim aldığı ve ders okuduğu zâtların hayatlarını yazdığı kitap
ise Bernâmec'dir.
KAYNAKLAR
1)
Ed-Dibâc-ül-müzehheb sh-43
2)
Mu'cem-ül-müellifîn cild-1, sh-266
3)
El-A'lâm cild-1,sh-146
4)
İzâh-ül-meknûn cild-1, sh-69, 111
|
