TÜRKİYE GAZETESİ YAYINLARI

 

İSLÂM ALİMLERİ ANSİKLOPEDİSİ

3.CİLD

Bir Önceki Sayfaya Gider

CİLD  -  ALFABE  -  ASIR

Bir Sonraki Sayfaya Gider

01   02   03   04   05   06   07   08   09   10   11   12   13   14   15   16   17   18

ABDUSSAMED VÂ'İZ-İ SÛFÎ (Radıyallahü Anh)

Hadîs, tasavvuf ve Şâfiî fıkıh âlimi. Künyesi, Ebü'l-Kâsım olup, asıl ismi, Abdussamed bin Ömer bin Muhammed bin İshâk'dır. Dîneverî nisbet edildi. Sûfî ve Vâ'iz lâkabları verildi. Bağdâd'da oturur, emr-i ma'rûf ve nehy-i münkerle (iyiliği emredip, kötülükten sakındırmakla) meşgul olurdu. 397 (m. 1006) yılında vefât etti.

Ebü'l-Kâsım Dîneverî diye de tanınan Abdussamed Vâ'iz-i Sûfi, birçok âlimden ilim tahsil etti. Hocalarından Ahmed bin Selmân Necâd'dan hadîs ilmini, Ebû Sa'îd İstahrî'den fıkıh ilmini öğrendi. Kendisinden sonra gelen âlimler, hadîs ilminde sika (güvenilir) olduğunu söylediler. Rivâyet ettiği hadîs-i şerîf-leri duymak için, çok uzaklardan gelip va'z ettiği mescidi dolduran insanlar, onun iki rek'at namaz kılmadan söz söylediğini duymazlardı. Devamlı emr-i ma'rûf ve nehy-i münkerle uğraşır, insanlara doğruyu göstermeğe gayret ederdi. Dünyâya ehemmiyet vermezdi. Çok cömert olup, bir başkasının ihtiyâcı varken, kendi ihtiyâcını görmezdi.

Va'zlarına ve derslerine akın akın gelen insanlar, onun dünyâ ve âhıret se'âdetine kavuşturan feyzinden istifâde etmişler, ba'zıları talebe olmakla şereflenmişlerdir. Bunlardan en meşhûr iki talebesi, Kâdı Ebû Abdullah Saymeri ve Abdülazîz Ezd'dir.

Ali bin Muhammed bin Hasen Mâlikî anlatır: Birgün biri Abdussamed'in mescidine geldi. Elinde tuttuğu, içinde yüz altın bulunan keseyi ona vermek istedi. Kabul etmeyince, adam parayı yere bırakıp gitti. O da mesciddeki ihtiyaç sahiplerine dağıttı. Para bittikten sonra, oğlu gelip para istedi. Abdussamed hazretleri de "Git! Bakkaldan veresiye al" buyurdu.

Abdussamed Sûfi'nin Enes bin Mâlik'den rivâyet ettiği hadîs-i şerîfte, Peygamberimiz (s.a.v.) "Muhakkak yahudiler, selâm ve emniyet hususunda size hased ederler" buyurdu.

 

KAYNAKLAR

1) Tabakât-üş-Şâfiiyye cild-3, sh-329

2) Târîh-i Bağdâd, Cild-11, sh-43

 
 

Bir Önceki Sayfaya Gider

Bu Bölümün İndex Sayfasına Gider

Bir Sonraki Sayfaya Gider