Mâlikî mezhebinde meşhûr fıkıh âlimi. İsmi, Adülmelik bin Abdülazîz bin Abdullah
bin Ebî Seleme el-Mârişûn et-Teymî'dir. Künyesi, Ebû Mervan İbn-ül-Mâcisûn'dur.
212 (m. 827) senesinde vefât etti. İmâm-ı Mâlik'ten, babası Abdülazîz bin
Abdullah'dan, dayısı Yûsuf bin Ya'kûb'dan, Müslim bin Hâlid ez-Zencî'den,
Abdurrahmân bin Ebî Zinâd'dan, İbrâhîm bin Sa'd'dan ve zamanının diğer
âlimlerinden ilim alıp hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir. Rivâyet ettiği hadîs-i
şerîfler Sünen-i Nesâî'de ve Sünen-i İbni Mâce'de, yer almıştır. Kendisinden ise
Ebû Rebî' Süleymân bin Dâvûd, Ammâr bin Tâlût, Amr bin Ali es-Sayrafî, Muhammed
bin Hüman el-Halebî, Mâlikî fakîhi Abdülmelik bin Hubeyb, Ali bin Harb et-Tâî,
Ebû Utbe Ahmed bin Ferec el-Hicârî ve diğer âlimler hadîs-i şerîf rivâyet
etmişlerdir.
Abdülmelik bin Abdülazîz, fıkıh ilminde
meşhûr bir âlimdi. Ayrıca gayet fasîh güzel konuşurdu. Zamanında fıkhî
mes'eleler ona sorulurdu. Mus'ab ez-Zübeyrî şöyle demiştir: "Abdülmelik bin
Abdülazîz, Medînelilerin fetva için müracaat ettikleri bir âlim idi."
Talebesi, Yahyâ bin Ahmed Muazzil şöyle demiştir: "Hocam da bu dünyâdan göçüp
gitti. O fasîh ve güzel konuşan dilleri artık konuşmuyor. Toprak onun dilini de
yiyip susturdu. İşte bütün bunları düşünüyorum da, gözümde dünyânın değeri
büsbütün düşüyor, öyle ki, dünyâ gözümde kıymetsiz bir şey derecesinde kalıyor."
KAYNAKLAR
1)
El-A'lâm cild-4, sh-160
2)
Vefeyât-ül-a'yân
cild-3 sh-166
3)
Mîzân-ül-i'tidâl cild-2, sh-658
4)
Tehzîb-üt-tehzîb
cild-6, sh-407
5)
Ed-Dibâc-ül-müzehheb sh-153
|