|
Hadîs
âlimlerinden. Künyesi Ebû Sinan eş-Seybânî'dir. 132 (m. 749) senesinde vefât
etti. Hadîs-i şerîf işitip, rivâyet ettiği zâtlardan bir kısmı şu zâtlardır: Ebû
Sâlih es-Semân, Saîd bin Cübeyr, Kuz'a bin Yahyâ, Muharib bin Desâr, Abdullah
bin Hâris Zübeydî, el-Kûfî, Abdullah bin Hüzeyl, Ebû Sâlih el-Hanefî ve
diğerleri. Kendisinden ise, Şu'be bin Haccâc, Şureyk, Süfyân-ı Sevrî, Süfyân bin
Uyeyne, Ab-dülazîz bin Müslim, Muhammed bin Fudayl ve diğer bir kısım hadîs
âlimi hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir.
Dırâr bin
Mürre'nin rivâyet ettiği hadîs-i şerîfler İmâm-ı Buhârî'nin "Edeb-ül-Müfred"
adlı eserinde, Sahîh-i Müslim'de, Sünen-i Tirmîzî'de, Sünen-i Nesâî'de yer
almıştır. Yahyâ Kattan, Ebû Hatim, Nesâî, İdî ve diğer bir çok âlim onun sika
(güvenilir, sağlam) bir râvî olduğunu söylemişlerdir.
Dırâr bin
Mürre, Abdullah bin Ebî Huzeyl'den, o da Abdullah bin Amr'dan şöyle rivâyet
etmiştir: "Resûlullah (s.a.v.) dört şeyden Allahü teâlâya sığınırdı, faydasız
ilimden, kabul olunmayan duâdan, korkmayan kalbden, doymayan nefsten."
Buyurdu ki:
"Hayırlı kimse
ailesine, çoluk-çocuğuna faydalı olan kimsedir."
"Gıybet etmek
zina etmek gibi şiddetli günahtır."
"Şeytan şöyle
demiştir: Bir insanda üç şeyden biri bulununca, ben ona hâkim olur, istediğimi
yaparım. Birincisi, günahlarını unuttuğu zaman, ikincisi amelini çok gördüğü
zaman, üçüncüsü kendi görüşünü beğendiği zaman."
KAYNAKLAR
1)
Hilyet-ül-evliyâ, cild-5, sh-91
2)
El-Kâşif, cild-2, sh-37
3)
Tehzîb-üt-tehzîb, cild-4, sh-457
|
