SAYFA 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105

TR

3. EDEBİYAT ALEYHDÂRI BİR YAZAR ÜZERİNDE KISA BiR DURUŞ

Bahâ Tevfik; Ahmed Hâşim'le arasında geçen bir münâkaşadan sonra neşrettiği bir kitapta, edebî eserleri haz, elem, hayâl veya hayrete bağlamakda; bunlardan ilk üçünü psikolojiye dayanarak marazı saymakda, dördüncüsü hakkında ise adem-i iktidâr-ı tefekkür sözünü sarfetmektedir59. Şu hâlde, yazara göre edebiyat; sağlam bir zihnin mahsûlü değildir, ilham, sünûhât denilen şeyler birer heze-yân-ı dimâğîden ibarettir60. İnkâr olunamaz ki tekmil edebiyatla uğraşanlar, nâzik, hassas, hayalî ve darabât-ı müdhîşe-i hayâta karşı herkesten daha az mukavemet edebilecek insanlardır". Edebiyat umûmî ve müstevlî bir maraz-ı dimâğîyeden başka bir şey değildir62. Eğer akvamın safâhat-ı inkırazına dikkat edilirse görülür ki edebiyatın pek büyük te'sîri, te'sîr-i elîmi vardır63.

Bir bakıma, başlangıcını Beşîr Fuâd'a bağlamak mümkin olan te'sîrsiz ve akissiz bu kalem tecrübesinde, hedef şiir olmak üzere, edebiyata ahlâk bozuculuk bile yükleniyor ve hasılı her nerede edebiyat terakki eylemişse, daha doğrusu şâirler çoğalmış ve heves-i şiir artmış ise mutlaka orada ahlâk da bozulmuş. . . deniyordu64.