55. Tesbîh ve Tehlîl Sözü ve Benzerleri İle Taaccüb Ve Hayreti İfade Etmek 871- Ebû Hüreyre'den (radıyallahü anh) yapılan rivâyete göre: Ebû Hüreyre cünub olduğu hâlde Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) onunla karşılaştı. Ebû Hüreyre sıvışıp gitti de gusletti. Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem onu aradı. Ebû Hüreyre gelince Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem: Nerede idin, ey Ebû Hüreyre! dedi. O: Yâ Resûlellah! Ben cünub bir hâlde iken benimle karşılaştın. Gusletmeden seninle oturmayı hoş görmedim, dedi. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Sübhânellah (şaşılacak şey)! Mü’min pis olmaz, buyurdu."[145] 872- Âişe'den yapılan (radıyallahü anha) rivâyete göre: “Bir kadın hayız halinden yıkanmasından Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'e sordu. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) de nasıl gusledeceğini ona emretti ve: Misklenmiş bir bez-pamuk parçası al da onunla temizlen (kan izi olup olmadığını araştır), dedi. Kadın: — Onunla nasıl temizleneceğim? dedi. Peygamber: — Onunla temizlen, buyurdu. Kadın: — Nasıl? dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): — Sübhânellah! Temizlen, buyurdu. (Hazret-i Âişe diyor ki) ben o kadını yanıma çektim de: Kan lekesini araştırırsın, dedim."[146] Bazı ihtilâflar varsa da doğrusu şöyle hareket etmelidir: Az miktar misk alır ve onu bir pamuk parçasına yahut bez yahut yün ve benzeri şeye kor. Sonra kötü kokuyu gidermek için ve kan lekesini araştırmak için onu kadınlık uzvuna kor. Allah en iyi bilendir. 873- Enes'den (radıyallahü anh) yapılan rivâyete göre: “Rübeyyi'nin kız kardeşi Ümmü Hariste bir adamı yaraladı. Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'e çıkıp davalaştılar. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Kısas gerekir, kısas," buyurdu. Bunun üzerine Ümmü Rebi': Yâ Resûlellah! falanca hanımdan kısas yaparmısın? Vallahi ondan kısas olmaz (onu bağışla) dedi. Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem: Sübhânellah, ey Ümmü Rebi' (senin isteğine şaşılır)! Kısas, Allah'ın kitabının hükmüdür, buyurdu."[147] 874- İmrân ibn Husayn'den (radıyallahü anhüma) bir hanımın olayı ile ilgili uzunca hadisinde şöyle rivâyet edilmiştir. (Kadın, müşrikler tarafından esir edilmiş ve onunla beraber Hazreti Peygamberin devesi de aşırılmıştı. Sonra (kadın) kaçmış (ve bu arada deveyi de ele geçirmişti). Eğer Allah kendisini (kaçtığı düşmanlardan) kurtarırsa, bindiği deveyi boğazlayacağını adamıştı. Nihâyet kurtulup (Medine'ye) geldi. Ashâb bu olayı Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'e anlattılar. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem):::” “Sübhânellah, (tuhaf şey)! Deveye ne kötü bir mükâfat vermiş! (Sahibi olmadığı bir deveyi nasıl boğazlar)!... buyurdu.”[148] 875- Ebû Mûsa el-Eş'arî'den (radıyallahü anh) izin istemekle ilgili hadisi rivâyet edilmiştir. Ebû Mûsa, Hazreti Ömer'e (radıyallahü anh) Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem'in izin isteme hakkındaki hadisini söyledi. Ebû Mûsa halife ile görüşmek üzere gidince üç kez izin istedi. Cevab alamayınca, dönmüş. Sonra bunun sebebini halife ona sorunca, Ebû Mûsa şöyle dedi: Peygamberimizin buyurduğuna göre, üç kez izin istenir. Cevab alınmazsa dönülür. Ben de bunun için döndüm. Halife: Böyle bir hadis olduğuna şahid getir, yoksa seni cezalandıracağım, dedi. Ebû Mûsa şahid getirdi.) Hadisin sonunda da: “Ey Hattâb'ın oğlu! Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'in ashâbına eziyet verme, dedi. Bunun üzerine Ömer: Sübhânellah! Ben bir şey işittim (bir hadis duydum), onu gerçekleştirip tesbit etmek istedim, (yoksa eziyet etmek istemedim), dedi. "[149] 876- Abdullah ibn Selâm’ın (radıyallahü anh) uzun hadisi rivâyet edilmiştir. Kendisine, sen cennet ehlindensin denilince, o şöyle Demişti: Sübhânellah! Bilmediği bir şeyi söylemek hiç bir kimse için uygun olmaz... "[150] |