Geri

   

 

 

İleri

 

9. Çocuğun, Öğrencinin ve Talebenin Babasını, Hocasını ve Şeyhini İsmi İle Çağırmaması

747- Ebû Hüreyre'den (radıyallahü anh) yapılan rivâyetde şöyle anlatmıştır:

Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem beraberinde bir oğlan bulunan bir adam gördü. Oğlana sordu: Bu (beraberindeki) kimdir? Çocuk, babamdır, dedi. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem): Önünde yürüme, sana kötü söz söylemesini gerektirecek bir iş yapma, ondan önce oturma, ismi ile de onu çağırma." dedi.[16]

Salih olduğu ittifakla kabul edilen büyük İmâm Ubeydullah ibn Zahr'dan yapılan rivâyetde demiştir ki: Babanı ismi ile çağırman ve yolda onun önünde yürümen (babaya karşı) asî olmaktan sayılır.[17]