4. Hastalara Okunacak Şifâ Duâları 354- Hazret-i Âişe'den (radıyallahü anha) rivâyet edildiğine göre, Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem: "İnsan, kendisinin bir şeyinden şikâyet edince (hastalığını söyleyince) yahut yara yahut bere olunca, Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem şu parmağı ile şöyle söylerdi. Ravi (hadisi anlatan) Uyeyne oğlu Süfyân, işaret parmağını yere koydu sonra onu kaldırıp şöyle dedi: "Bismillah! türbetü arzına birîkati ba 'zınâ yüşfâ bihî sakîmunâ biizni rabbinâ." (Allah'ın ismiyle; arzımızın toprağı ve birimizin (insanoğlunun) mayası karışımıyla şifa bulur hastamız, Rabbimizin izniyle...) Bir rivâyet de: "Türbetü arzına ve rîkatü ba'zmâ" şeklindedir. Ben de, "Birîkati ba'zmâ" sözünün manası, İnsanoğlunun tükürüğü olduğunu âlimler söylemiştir, derim. İbn Faris demiştir ki; "RÎK" insanların ve diğer hayvanların tükürüğüdür.[4] 355- Hazret-i Âişe'den (radıyallahü anha) rivâyet edildiğine göre: “Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem, sağ eliyle hastayı sıvayarak Allah'a Duâ eder ve şöyle derdi: Allahümme rabbennâsi, ezhebi’l-be'se. İşfi, entc'ş-şâfî. Lâşifâeillâ şifâuke şifâen lâ yuğâdiru sekamen. (Ey insanların Rabbi! Bu hastalığı gider, şifa ver; Sen şifa verensin. Senin şifandan başka bir şifa yoktur; öyle şifa ver ki, hiç bir hastalık bırakmasın.)” Diğer bir rivâyette de, hastaya şunu okurdu: "îmsehi'l-bâse, rabbennâsi; biyedike'ş-şifâu. Lâ kâşife lehû illâ ente. (Bu hastaya şifa ver, ey insanların Rabbi! Şifa Senin (kudret) elindedir; Senden başka onu giderecek yoktur.)[5] 356- Enes'den (radıyallahü anh) rivâyet edildiğine göre, o, Sabit'e (Allah kendisine rahmet etsin) şöyle dedi: Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'in hastaya okuduğunu sana okuyayım mı? Sabit, evet, oku dedi. Enes, şunları okudu: Allahümme rabbennâsi, müzhibe'l-be'si işfı ente'ş-şâfî. Lâ şâfıye illâ ente şifâen lâ yuğâdiru sekamen. Ey insanların Rabbi, hastalıkların gidericisi olan Allah'ım! Şifa ver, şifa veren Sensin. Senden başka şifa veren yoktur; öyle şifa ver ki, hiç bir hastalık bırakmasın."[6] |