23. Ölü Yıkanırken ve Kefenlenirken Okunacak duâlar

Ölüyü yıkarken, Allahü teâlâ'yı çok ziretmek ve ölüye duâ etmek müstehabdır.

Âlimlerimiz demiştir:

Ölüyü yıkayan kimse, ölünün yüzünde nur parıltısı ve bedeninde hoş koku gibi hoşuna giden bir hâl gördüğü zaman, bu durumu insanlara anlatması iyi olur; fakat onda hoşa gitmeyen, yüz karalığı, koku ve şekil değişmeleri gibi haller görünce, bunları herhangi bir kimseye anlatması ona haram olur. bu anlattıklarımıza delil olarak da, Ebû Dâvud ve Tirmizînîn Sünenlerindeki rivâyetleri göstermişlerdir.

416- İbn Ömer'den (radıyallahü anhüma) rivâyet edildiğine göre, Resülüllah sallallahü aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Ölülerinizin güzelliklerini söyleyin ve kötülüklerinden (onları anlatmaktan) kaçınınız.”

417- Resûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem'in azadlısı Ebû Râfi'den rivâyet edildiğine göre, Resûlüllah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

"Kim bir ölüyü yıkar da, onun (çirkin olan) halini gizlerse, Allah o kimseye kırk defa mağfiret buyurur."

İmâmlarımızın çoğunluğu, anlattığım gibi, bu meseleyi mutlak şekilde kabul etmişlerdir.

Ancak bu âlimlerden Beyan sahibi Ebû’l-Hayr el-Yümnî şöyle demiştir: Eğer ölü, sağlığında bid'at sahibi olup bunu açık olarak yapıyordu ise, insanları bu bid'attan sakındırmak ve korumak kasdı ile, yıkayıcının ölüde görmüş olduğu çirkin halini insanlara anlatması kaideye uygundur.

٢٣- باب ما يُقالُ في حَالِ غُسْلِ الميّتِ وتَكفِينه

يُستحبّ الإِكثار من ذكر اللّه تعالى والدعاء للميت في حال غسله وتكفينه‏.‏

قال أصحابنا‏: وإذا رأى الغاسلُ من الميّت ما يُعجبه من استنارة وجهه وطيب ريحه ونحو ذلك استُحبَّ له أن يحدّثَ الناس بذلك، وإذا رأى ما يَكره من سوادِ وجه، ونتْنِ رائحة، وتغيّر عضو، وانقلاب صورة، ونحو ذلك حرّم عليه أن يحدّث أحداً به، واحتجوا‏:

٤١٦- بما رويناه في سنن أبي داود والترمذي، عن ابن عمر رضي اللّه عنهما أن رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم قال ‏قال‏:‏

‏”‏‏اذْكُرُوا مَحَاسِنَ مَوْتاكُمْ وكُفُّوا عَنْ مَساوِيهِمْ‏"‏‏ (‏ أبو داود‏ (‏٤٩٠٠‏)‏، والترمذي‏ (‏١٠١٩‏)‏، وهو حديث حسن بشواهده‏.‏‏) ‏ضعفه الترمذي‏.‏

٤١٧- وروينا في ‏"‏السنن الكبرى‏"‏ للبيهقي، عن أبي رافع مولى رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم أن رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم قال ‏قال‏:‏

‏”‏‏مَنْ غَسَّلَ مَيِّتاً فَكَتَمَ عَلَيْهِ غَفَرَ اللّه لَهُ أرْبَعِينَ مَرَّةً‏"‏‏.‏‏ (‏ السنن الكبرى للبيهقي ٣/٣٩٥، والحاكم في المستدرك ١/٣٥٤، وإسناده حسن‏.‏‏)

ورواه الحاكم أبو عبد اللّه في المستدرك على الصحيحين، وقال‏: حديث صحيح على شرط مسلم‏.‏

ثم إن جماهير أصحابنا أطلقوا المسألة كما ذكرته‏.‏ وقال أبو الخير اليمني صاحب ‏"‏البيان‏"‏ منهم‏: لو كان الميت مبتدعاً مظهراً للبدعة، ورأى الغاسلُ منه ما يكره، فالذي يقتضيه القياس أن يتحدّث به في الناس ليكونَ ذلك زجراً للناس عن البدعة‏.‏