Allahü teâlâ, kendisine şirk koşulmasını affetmez.

Allahü teâlâ, şirk hariç dilediği kimselerin büyük-küçük günahlarını af eder. Günah işleyen kişi, ister tevbe etsin, ister etmesin.

Küçük günahtan dolayı azab görmek mümkün olduğu gibi büyük günahların affedilmesi de câizdir.

Allahü teâlâ, günahları, helâl sayılarak işlenmediği takdirde affeder. İşlenen günahı ve kebâiri helâl saymak, küfürdür.

Kebîre sahipleri hakkında peygamberlerin ve hayırlı mü’minlerin şefâatta bulunma yetkileri vardır. Bu husus, meşhur hadislerle sâbittir.

Tevbesiz vefat etmiş olsalar dahi, kebîre sahibi olan Müslümanlar, Cehennemde ebedî olarak kalmazlar.

İman, Peygamber sallallahü aleyhi ve sellem’in Allahü teâlâ'dan getirdiği şeyleri tasdîk ve ikrar etmektir.

Muhakkik olanların cumhuruna (ve özellikle Eş'arîlere) göre; iman, kalb ile tasdikten ibarettir. İkrar, sadece dünyevi (ve hukukî) hükümlerin tatbik edilmesi için şart kılınmıştır. Çünkü kalbteki tasdik gizli bir iştir, bu tasdikin açıkta bir alâmetinin bulunması şarttır.

واللّه لا يغفر أن يشرك به،

ويغفر ما دون ذلك لمن يشاء من الصغائر والكبائر.

ويجوز العقاب على الصغيرة،

والعفو عن الكبيرة إذا لم تكن عن استحلال،

والاستحلال كفر.

والشفاعة ثابتة للرسل والأخيار في حق أهل الكبائر،

وأهل الكبائر من المؤمنين لا يخلدون في النار.

والإيمان هو التصديق بما جاء به من عند اللّه تعالى والإقرار به.