BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

6- Allahü teâlâ'nın Gayreti ve Kötülüklerin Haram Kılınması Bâbı

7167- Bize Osman b. Ebî Şeybe ile İshâk b. İbrahim rivâyet ettiler, (İshâk: Ahberana; Osman ise: Haddesena tâbirlerini kullandılar. Dediler ki): Bize Cerir, A’meş'den, o da Ebû Vâil'den, o da Abdullah'dan naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«övülmeyi Allah'dan daha ziyade seven kimse yoktur. Bundan dolayı kendini medhetmiştir. Allah'dan daha kıskanç kimse de yoktur. Sundan dolayı kötülükleri haram kılmıştır,» buyurdular.

7168- Bize Muhammed b. Abdillah b. Nümeyr ile Ebû Küreyb rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ebû Muâviye rivâyet etti. H.

Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe de rivâyet etti. Lâfız onundur.

(Dedi ki): Bize Abdullah b. Nümeyr ile Ebû Muâviye, A'meş'den, o da Şakîk’dan, o da Abdullah’dan naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Allah'dan daha kıskanç kimse yoktur. Bundan dolayı kötülüklerin açığını kapalısını haram kılmıştır. Allah'dan daha ziyade medhi seven kimse de yoktur.» buyurdular.

7169- Bize Muhammed b. Müsennâ ile İbn Beşşâr rivâyet etti' ler. (Dediler ki): Bize Muhammed b. Ca'fer rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Şu'be, Amr b. Mürra'dan rivâyet etti.

(Dedi ki): Ebû Vâü'i şunu soy lerken işittim: Ben Abdullah b. Mes'ud'u şöyle derken dinledim. (Amı ona bu hadîsi Abdullah'dan sen mi işittin? diye sordum. Evet, cevâbını verdi ve hadîsi merfu olarak rivâyet etti, demiş.) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdular:

«Allah'dan daha kıskanç kimse yoktur. Bundan dolayı kötülüklerin açığını kapalısın de yoktur. O haram kılmıştır. Allah'dan daha ziyade medhi seven kimse un için kendini medhetmîstir.»

7170- Bize Osman b. Ebî Şeybe ile Züheyr b. Harb ve İshak b. İbrahim rivâyet ettiler. (İshak: Ahberana; ötekiler: Haddesena tâbirlerini kullandılar. Dediler ki): Bize Cerir, A'meş'den, o da Mâlik b. Hâris'den, o da Abdurrahman b. Yezîd'den, o da Abdullah b. Mcs'ud'dan naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Medih, Allah (azze ve celle)’den daha çok kimseye makbul değildir. Bundan dolabı kendini methetmiştir. Allah'dan daha kıskanç da kimse yoktur. Bundan dolayı kötülükleri haram kılmıştır. Ve hiç bir kimseye özür Allah'dan daha makbul değildir. Bundan dolayı kitabı indirmiş ve Peygamberlere göndermiştir» buyurdular.

7171- Bize Amru'n-Nakid rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İsmail b. ibrahim b. Uleyye, Haccâc b. Ebî Osman'dan rivâyet etti.

(Dedi ki): Yahya şunu söyledi: Bana da Ebû Seleme, Ebû Hüreyre'den rivâyet ettî. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ;

«Şüphesiz ki, Allah kıskanır. Mü'min de kıskanır. Allah'ın kıskanması, mü'mine haram kıldığı şeyi getirmesidir.» buyurdular.

7172- Bize Muhammed b. Müsennâ rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû Dâvud rivâyet etti.

(Dedi ki) ; Bize Ebân b. Yezîd ile Harb b. Şeddâd, Yahya b. Ebî Kesir'den, o da Ebû Seleme'den, o da Ebû Hüreyre'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen Haccac’ın hassaten Ebû Hüreyre'nin hadîsini rivâyet ettiği gibi rivâyette bulundu. Ama JEsma hadîsini anmadı.

7173- Yahya dedi ki: Bana da Ebû Seleme rivâyet etti. Ona da Urve b. Zübeyr rivâyet etmiş, ona da Esma binti Ebî Bekr rivâyet etmiş ki: Kendisi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ı şöyle buyururken işitmiş:

«Allah (azze ve celle)’den daha kıskanç hiç bir şey yoktur.»

7174- Bize Muhammed b. Ebî Bekr El-Mukaddemî rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Bişr b. Mufaddal, Hişam'dan, o da Yahya b. Ebî Kesîr’den, o da Ebû Seleme'den, o da Urve'den, o da Esma'dan, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den naklen rivâyet etti ki:

«Allah (azze ve celle)’den daha kıskanç hiç bir şey yoktur.» buyurmuşlar.

7175- Bize Kuteybe b. Saîd rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdû’l-Aziz (yani; İbn Muhammed) Alâ'dan, o da babasından, o da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet etti ki: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) «Mü'min kıskanır. Ama Allah'ın kıskançlığı daha şiddetlidir.» buyurmuşlar.

7176- Bize Muhammed b. Müsennâ da rivâyet ettî;.

(Dedi ki): Bize Muhammed b. Ca'fer rivâyet etti. ("Dedi ki): Bize Şu'be rivâyet etti.

(Dedi ki): Ben Alâ'yi bu isnadla rivâyet ederken işittim.

Bu rivâyetleri Buhârî «Kitâbu'n-Nİkâh», «Küâbu't-Tevhid» ve «Kitâbu't-Tefsir»'de; Tirmizî «Kitâbu'd-Deavât»'da; Nesâî «Kitâbu't-Tefsîr»'de tahric etmişlerdir.

Gayret: Kıskançlık demektir. Allahü teâlâ'ya nisbetle gayret ise: Bir şeyi mü'min kuluna menetmesi ve haram kılmasıdır.

Nevevî diyor ki: «Bunun hakikati kullar için maslahattır. Çünkü kullar Allah'a sena ederler. O da onlara sevab verir. Bu suretle kullar faydalanırlar. Teâlâ Hazretleri ise bütün âlemlerden ganîdir. Ona kulların medhü senası fayda vermediği gibi, onu terketmeleri de bir zarar vermez.»

Fevâhiş: Fahişenin cem'idir. Fahişe kavil olsun, fiil olsun her kötü haslet demektir. İbn'l-Esîr'in beyânına göre, hadîsdeki fevâhişden murad; günahların şiddetle çirkin olanlarıdır. Fahişe çok defa zina mânâsına kullanılır.

Hadîs-i şerîf Allah'a hamdü senada bulunmanın ve ona teşbih, tehlil ve tahmid gibi zikirleri dilden bırakmamanın faziletine delildir.

«Hiç bir kimseye özür, Allah'dan daha makbul değildir.» cümlesi hakkında Kaadİ Iyâz: «İhtimal buradaki özürden murad; kulların yaptıkları hatalardan dolayı Allah'dan özür dilemeleri, günahlarından tevbe etmeleri, Allah'ın da onları af buyurnınsıdır.» diyor.