BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

49- Kureyş Kadınlarının Faziletlerine Dair Bir Bab

6618- Bize İbn Ebî' Ömer rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyân b. Uyeyne, Ebû'z-Zinad'dan, o da A'rac'dan, o da Ebû Hüreyre'den, bir de İbn Tâvus'dan, o da babasından, o da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Develere binen kadınların en hayırlısı (Burada râvilerin biri Kureyş kadınlarının elverişlisi demiş, diğeri sadece Kureyş kadınları demiştir) yetime küçüklüğünde en ziyade şefkat gösteren ve kocasına elindeki iş hususunda en ziyâde riayetkar olandır.» buyurdular.

6619- Bize Amru'n-Nâkıd rîvâyet etti,

(Dedi ki): Bize Süfyân Ebû'z-Zinad'dan, o da A'rac'dan, o da Ebû Hüreyre'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen rivâyet etti. Bir de İbn Tâvus'dan, o da babasından, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e ulaştırmak suretiyle bu hadîsin mislini rivâyet etti. Şu kadar var ki o:

«Çocuğa küçüklüğünde en fazla bakış görüş edenidir.» demiş, «Yetime» dememiştir.

6620- Bana Harmele b. Yahya rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İbn Vehb haber verdi.

(Dedi ki): Bana Yûnus, İbn Şihab'dan naklen haber verdi.

(Dedi ki): Ban'a Saîd b. Müseyyeb rivâyet etti ki, Ebû Hüreyre: Ben, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i:

«Kureyş kadınları deveye binen kadınların en hayırlısı, çocuğa karşı en şefkatlisi, kocasına elindeki iş hususunda en riayetkar olanıdır.» buyururken işittim.

Râvi

Dedi ki: Ebû Hüreyre bunun arkacığından: — Meryem binti Imran hiç deveye binmemiştir, dedi.

6621- Bana Muhammed b. Râfî' ile Abd b. Humeyd rivâyet ettiler. Abd: Ahberanâ, İbn Râfi' ise: Haddesenâ tâbirlerini kullandılar. (Dediler ki): Bize Abdürrezzak rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ma'mer, Zührî’den, o da İbn Müseyyeb'den, o da Ebû Hüreyre'den naklen haber verdi ki, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Ebû Tâlib'in kızı Ümmü Hâni'yi istemiş. O da:

— Ya Resûlallah! Ben yaşlandım, çocuklarım da var! demiş. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem);

«Deveye binen kadınların en hayırlısı.-..» buyurmuşlar. Sonra râvi Yûnus'un hadîsi gibi nakletmiş. Yalnız o: «Küçüklüğünde çocuğa karşı en şefkatlisi» demiştir.

6622- Bana Muhammed b. Râfî' ile Abd b. Humeyd rivâyet ettiler. İbn Râfi: Haddesenâ, Abd ise: Ahberanâ tâbirlerini kullandılar. (Dediler ki): Bize Abdürezzak haber verdi.

(Dedi ki): Bize Ma'mer, İbn Tâvus'dan, o da babasından, o da Ebû Hüreyre'den naklen haber verdi. H.

6623- Bize Ma'mer de Hemmam b. Münebbih'den, o da Ebû Hüreyre'den naklen rivâyet etti. (Şöyle dedi): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem): «Deveye binen kadınların en hayırlısı Kureyş kadınlarının elverişlisidir. Küçüklüğünde çocuğa karşı en şefkatli, kocasına elindeki İş hususunda en ziyade riayetkar (o) dır.» buyurdular.

6624- Bana Ahmed b. Osman b. Hakim El-Evdî rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Hâlid (yani İbn Mahled) rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Süleyman (bu zat İbn Bilâl'dır) rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Süheyl, babasından, o da Ebû Hüreyre'den, o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen tamamiyle Ma'mer'in bu hadîsi gibi rivâyette bulundu.

Bu hadîsi Buhârî «Kitâbu'l-Enbiya»'da tahric etmiştir. Deveye binen kadınlardan nıurad; Arab kadınlarıdır. İbaredeki zamirlerin müzekker getirilmesi ya lâfız yahut cins veya şahıs kastedildiğindendir. Hadîs-i şerif Kureyş kadınlarının fazileti ile onlardaki şefkat, evlât terbiyesi, yetim çocuklara güzel bakmak, kocalarının malım emin bir şekilde muhafaza etmek, nafaka hususunda tedbirli davranmak gibi hasletlerin faziletine delildir.

Hazret-i Ebû Hüreyre'nin: «Meryem binti İmran hiç deveye "binmemiştir.» sözü, onun bu umuma dâhil olmadığına işaret içindir. Yani Kureyş kadınlarının Hazret-i Meryem'den efdal olduğu anlaşılmamalıdır. Hadîsden murad Kureyş kadınlarının şâir Arab kadınlarından üstün olduklarını anlatmaktır. Bundan onların bütün dünya kadınlarından üstün olmaları lâzım gelmez demek istemiştir.

«Ettevdîh» nâm eserin sahibi İbn Mülakk'm: «Ebû Hüreyre'nin bu sözünden ve Buhârî'nin onu Hazret-i Meryem kıssasında zikretmesinden, Hazret-i Meryem'in Hadîce ile Fâtıme'den faziletli olduğu mânâsı çıkarılır. Çünkü onlar deveye binmekle tahsis edilen Arablardandır.» diyor.