BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

4- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in Allahü teâlâ’ya Tevekkülü ve Allah'ın Onu İnsanlardan Koruması Bâbı

6089- Bize Abd b. Humeyd rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdürrezzâk haber verdi.

(Dedi ki): Bize Ma'mer Zührî'den, o da Ebû Seleme’den, o da Câbir'den naklen haber verdi. H.

6090- Bana Ebû İmran Muhammed b. Cafer b. Ziyad da rivâyet etti. Lâfız onundur.

(Dedi ki): Bize İbrahim (yani İbn Sa'd) Zührî'den, o da Sinan b- Ebî Sinan Ed-Düelî'den, o da Câbir b. Abdillah'dan naklen haber verdi. Câbir Şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'le birlikte Necid tarafına gazaya gittik. Ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e diken ağacı çok olan bir vadide yetiştik. Derken Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir ağacın altına indi de kılıcını onun dallarından birine astı. Cemâat da ağaçlarla gölgelenmek için vadiye dağıldılar. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki:

«Gerçekten ben uyurken bana bir adam geldi. Ve kılıcı aldı Hemen uyandım. Adam başımda duruyordu. Hiç anlamadım, kılıç sıyrılmış olarak elinde idi. Ve bana: Seni benden kim men eder? dedi. Ben: Allah! dedim. Sonra ikinci defa (tekrar): Seni benden kim men eder? dedi. Ben (yine) Allah! dedim. Bunun üzerine kılıcı kınına iade etti. Ve hemen oturdu.» Ondan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona kötü bir şey söylemedi.

6091- Bana Abdullah b. Abdirrahman Ed-Dârimî ile Ebû Bekr b. İshâk da rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Ebû'l-Yeman haber verdi.

(Dedi ki): Bize Şuayb, Zührî'den naklen haber verdi.

(Dedi ki): Bana Sinan b. Ebî Sinan Ed-Duelî ile Ebû Seleme b. Abdirrahman rivâyet ettiler. Onlara da Câbir b. Abdillah El-Ensârî —ki Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’in ashabından idi— haber vermiş ki: Kendisi Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'le birlikte Necid tarafına bir gazaya gitmiş. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) dönünce o da beraberinde dönmüş. Bir gün kendilerine sıcağın şiddeti gelip çatmış...

Sonra râvi İbrahim b. Sa'd ile Ma'mer'in hadîsi gibi nakletmiştir.

6092- Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Affan rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Eban b. Yezid rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Yahya b. Ebî Kesîr, Ebî Seleme'den, o da Câbir'den naklen rivâyet etti. Şöyle dedi: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'le birlikte geldik. Zatü'r-Rika denilen yere ulaştığımızda...

Râvi Zührî’nin hadîsi mânâsında rivâyette bulunmuş. Fakat «Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) ona kötü bir şey söylemedi.» cümlesini anmamıştır.

Bu hadîsi Buhârî «Kitabü'l-Meğâzî»'nin bir iki yerinde ve «Kitabü't-Tıb»'da tahrîc etmiştir.

Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelen adamın ismi Gûres yahut Garves'dir. Kâdî îyâz her iki şeklini söyledikten sonra doğrusu Garves'dir, demiştir. Hattâbı, Guveyris olduğunu söylemiştir. Bu adama Dü'sûr denildiğini söyleyenler de vardır. İbn İshâk diyor ki: «Küffâr Dü'sûr'a Muhammed yalnız kaldı, şunun işini bitiriver, dediler, Dü'sûr onların reisi idi. Cesur bir adamdı. Yanına keskin bir kılıç alarak geldi ve Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in başına dikilerek: Seni benden kim men eder? dedi. Hemen Cibrîl (aleyhisselâm) göğsünden itti ve elinden kılıç düştü. Bu sefer onu Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) aldı ve:

«Bugün asıl seni benden kim men eder?» dedi. Dü'sûr: Hiç kimse! cevâbını verdi. Bunun üzerine Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ona:

«Kalk işine git!» dedi. Dü'sûr dönüp giderken: Sen benden daha hayırlısın, dedi. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de:

«Ben buna senden daha hak sahibiyim.» buyurdu. Sonra Dü'sûr müslüman oldu. Hadîsin bir lâfzında Dü'sûr: Ben de Allah'tan başka ilâh olmadığına ve senin Resûlüllah olduğuna şehâdet ediyorum, demiş. Sonra kavmine giderek onları İslâm'a davet etmiştir.»