BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

2- Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)’in Bütün Mahluklardan Üstün Yaratılışı Bâbı

6079- Bana Hakem b. Mûsâ Ebû Salih rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Hikl (yani İbn Ziyad) Evzâî'den rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Ebû Ammâr rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Abdullah b. Ferruh rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Ebû Hüreyre rivâyet etti.

(Dedi ki): Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Ben kiyâmet gününde Âdem oğullarının efendisi, kendisinden ötürü ili; kabiri yanlan ve ilk şefaat isteyen ve kendisine ilk şefaat hakkı verilen olacağım.» buyurdular.

Heravî'nin beyânına göre Seyyid; hayır hususunda kavminden üstün olan kimsedir. Başkaları onu: Baş sıkısında kendisine koşulan ve herkesin işini gören, kötülükleri insanlardan def eden kimsedir diye tarif etmişlerdir.

Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) insanların hem dünyada hem âhirette ulusu ve efendisi olduğu halde burada kıyâmet gününde diye takyid etmesinin sebebi kıyâmette büyüklüğü herkes tarafından kabul edileceği, ona karşı gelen tek bir kimse kalmayacağı içindir. Halbuki dünyada böyle değildir. Dünyada ululuk hususunda küffârm kırallan ve müşriklerin reisleri kendisi ile münazaada bulunmuşlardır. Bu takyid Teâlâ Hazretlerinin

"Bugün mülk kimindir, Kahhar olan bir Allah'ında" Sûre. âyeti celîlesine yakındır. Halbuki bundan önce de mülk Allah'a mahsustu, lâkin dünyada mülkü iddia edenler, yahut mecazen mülk kendilerine izafe edilenler vardı. Âhirette bütün bunlar bitmiştir.

Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) iftihar için, Ben Âdemoğullarının efendisiyim, dememiştir. Çünkü meşhur bir hadîste:

«Ben Âdemoğullarının efendisiyim; iftihar değil» buyurmuştur. Ulemâ burada bu sözü iki sebepten dolayı söylediğini beyân etmişlerdir:

"Rabbinin nimetini anlat da anlat" Sûre-i Duhâ. emrine imtisal için yani tahdîsi nimet kabîlindendir.

2— Bu söz ümmetine tebliği vâcib olan beyandan ma'duddur. Tâ ki bilerek itikad etsinler ve icâbında hareket ederek Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e mertebesine göre ta'zimde bulunsunlar.

Bu hadîs Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in bütün mahlûklar üzerine taidil edildiğine delildir. Çünkü ehl-i sünnetin mezhebine göre insanlar meleklerden efdal, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ise hem insanlardan, hem de meleklerden efdaldir. Gerçi bir hadîste:

«Peygamberler arasında üstünlük çıkarmayın!» buyurulmuştur. Fakat bu hadîse beş suretle cevap verilmiştir:

1- Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bu sözü kendisinin bütün Âdemoğullarından üstün ve onların efendisi olduğunu bilmezden önce söylemiş; Öğrenince kendisinin herkesten üstün olduğunu haber vermiştir.

2-Bu sözü terbiye, nezâket ve tevâzû yoluyla söylemiştir.

3- Yasak olan üstün çıkarma birinin diğerinden noksanlığına vardırandır.

4- Yasak edilen fark gözetme fitne ve düşmanlığa vardırandır.

5- Yasak edilen fark gözetme peygamberlik hususudur. Peygamber olma hususunda aralarında fark yoktur. Fark yalnız hasais ve diğer faziletler husûsundadır. Ve fark itikadı lazımdır. Çünkü Teâlâ Hazretleri:

"Bu peygamberler yok mu? Biz onların bazısını bazısı üzerine faziletli kıldık." Sûre buyurmuştur.