BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

9- Köpeğin Parası, Kahinin Ücreti ve Fahişenin Mehrinin Haram Kılınması; ve Kediyi Satmaktan Nehi Bâbı

4092- Bize Yahya b. Yahya rivâyet etti.

(Dedi ki): Mâlik'e, İbn Şihâb'dan dinlediğim, onun da Ebû Bekr b. Abdirrahmân'dan, onun da Ebû Mes'ûdu Ensârî'den naklen rivâyet ettiği şu hadîsi okudum: Resüllallah (sallallahü aleyhi ve sellem), köpeğin parasını, fahişenin mehrini ve kâhinin ücretini yasak etmişler.

4093- Bize Kuteybe b. Saîd ile Muhammed b. Rumh, Leys b. Sa'd'dan rivâyet ettiler. H.

Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe de rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyân b. Uyeyne rivâyet etti. Her iki râvi Zührî'den bu isnâdla bu hadîsin mislini rivâyet etmişlerdir. İbn Rumh'un rivâyet ettiği Leys hadîsinde «Leys'in Ebû Mes'ûd'dan işittiği» zikredilmiştir.

4094- Bana Muhammed b. Hatim rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Yahya b. Saîd El-Kattân, Muhammed b. Yûsui'dan rivâyet etti,

(Dedi ki): Sâib b. Yezîd'i, Bati' b. Hadîc'den naklen rivâyet ederken işittim.

(Dedi ki): Ben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’i:

«Kazancın en kötüsü fahişenin mehr-i, köpeğin parası ve haccâmın kazancıdır.» buyururken işittim.

4095- Bize İshâk b. İbrahim rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Velîd b. Müslim, Evzâî'den, o da Yahya b. Ebî Kesîr'den naklen haber verdi.

(Dedi ki): Bana İbrahim b. Kaarız, Sâib b. Yezîd'den rivâyet etti,

(Dedi ki): Bana Râfi' b. Hadîc, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’den rivâyet etti.

«Köpeğin parası habistir; fahişenin mehri habistir; haccâmın kazancı da habistir.» buyurmuşlar.

4096- Bize İshâk b. İbrâhîm rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdürrezzâk haber verdi.

(Dedi ki): Bize Ma'mer, Yahya b. Ebî Kesîr'den bu isnâdla bu hadîsin mislini rivâyet eyledi.

4097- Bize İshâk b. İbrâhîm rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Nadr b. Şü-meyl haber verdi.

(Dedi ki): Bize Hişâm, Yahya b. Ebî Kesîr'den rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana İbrahim b. Abdillâh, Sâib b. Yezîd'den rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Râfi' b. Hadîc, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den bu hadîsin mislini rivâyet etti.

4098- Bana Seleme b. Şehîb rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Hasen b. A'yen rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ma'kil, Ebû'z-Zübeyr'den rivâyet etti.

(Dedi ki): Cabir'e (satılan) köpekle kedinin paralarını sordum:

«Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) bundan menetti.» dedi.

Bu hadîsin Ebû Mes'ûd-u Ensâri rivâyetini Buhârî «Büyü'», «İcâre», «Talâk» ve «Tıbb» bahislerinde; Ebû Dâvûd «Kitâbü'l-Buyû'»da; Tirmizî «Büyü'» ile «Nikâh» bahislerinde; Nesâî «Nikâh» ve «Sayd»da; İbn Mâce «Ticârât»da muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. Tirmizî bu bâbda: Ömer, Ali, İbn Mes'ûd, Câbir, Ebû Hüreyre, İbn Abbâs, İbn Ömer ve Abdullah b. Ca'fer (radıyallahü anhûm) hazerâtından da hadîsler rivâyet olunduğunu söyle-. miş; kendisi Bâbımız rivâyetlerinden Sâib b. Yezîd'in Râfi' b. Hadîc'den naklettiği hadîsi de tahrîc etmiştir. Mezkûr hadîsi Ebû Dâvud, Nesâî ve İbn Mâce dahi rivâyet etmişlerdir:

Buhârî sarihi Aynî, Tirmizî'nin işaret ettiği zevatın hadîslerini ve bu hadîsleri kimlerin tahrîc ettiğini göstermiş; bu bâbda: Ebû Cuheyfe, Abdullah b. Amr, Enes b. Mâlik, Sâib b. Yezîd ve Meymûne binti Sa'di (radıyallahü anhüm)'dan da hadîsler rivâyet olunduğunu söylemiştir. Hülâsası şudur:

Hazret-i Ömer hadîsini Taberânî «El-Kebîr»inde; Ali (radıyallahü anh) hadîsini İbn Adiy «El-Kâmil» adlı eserinde tahrîc etmişlerdir. İbn Mes'ûd hadîsini kimin tahrîc ettiği beyan edilmemiştir.

Câbir (radıyallahü anh) hadîsini Müslim,- Ebû Dâvûd ve Tirmizî tahrîc etmişlerdir. Bâbımızın son rivâyeti bu hadîstir.

Ebû Hüreyre hadîsini Ebû Dâvûd, Nesâî, İbn Mâce ve Hâkim; İbn Abbâs (radıyallahü anh) hadîsini Ebû Dâvûd ile Nesâî; İbn Ömer hadî'sini İbn Ebî Hatim tahrîc etmişlerdir. Fakat İbn Ömer rivâyeti hakkında: «Bu hadîs münkerdîr.» denilmiştir.

Abdullah b. Ca'fer hadîsini İbn Ebî Adiy «El-Kâmil» nâm eserinde rivâyet etmiştir; bu hadîs de zaîftir.

Ebû Cuheyfe hadîsini Buhârî, Abdullah b. Amr hadîsini Hâkim «El-Müstedrek» adlı eserinde; Enes (radıyallahü anh) hadîsini İbn Adiy; Sâib b. Yezîd hadîsini Nesâî, Meymûne hadîsini de Taberâhî tahrîc etmişlerdir. Bu rivâyetlerin bâzılarında az çok ziyadeler vardır. Fakat köpek satmanın, fahişe mehrinin, kâhin ücretinin ve haccâmın kazancının yasak edilmesi hususunda hemen hepsi müttefiktir.

Fahişenin mehrinden murâd: zinâ mukabilinde yahut haram olan nikâh karşılığında ona verilen paradır. Buna mehir denilmesi şeklen benzediği içindir. Hattâbî'nin beyânına göre kâhin: Gelecekte olacak şeyleri ve sırlan bildiğini iddia eden kimsedir. Çalınan şeyleri ve bunları kimin çalıp nereye götürdüğünü bilmekle meşgul olanlara «Arrâf» denir.

Eskiden Araplar arasında birçok kâhinler vardı. Bunların Bazıları gaibten kendilerine haber getiren cinnî arkadaşları olduğunu söyler; bir takımları gaib İşlerini anlamak için kendilerine hâs bir anlayışa sahip olduklarını iddia ederlerdi. Müneccimlere kâhin, tabîblere arrâf ve kâhin diyenler de vardır. Bunlar nehîde dâhil değillerdir.

Hulvân: Bahşiş, rüşvet mânâlarına gelir. Burada maksat, kâhine verilen ücrettir. Bu kelime: Kızının mehrinden babasının kendine pay ayırması mânâsında da kullanılır.