BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

15- Dindar Kadınla Evlenmenin Müstehab Oluşu Bâbı

3708- Bize Züheyr b. Harb ile Muhammedü'bnü'l-Müsennâ ve Ubeydullah b. Saîd rivâyet ettiler. (Dediler ki): Bize Yahya b. Saîd, Ubeydullah'dan naklen rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Saîd b. Ebî Saîd babasından, o da Ebû Hüreyre'den. o da Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’den naklen haber verdi,

«Kadın dört şey için nikâh edilir: Malı, asaleti, güzelliği ve dîni için. Sen dindarına zaferyâb ol ellerin topraklansın!» buyurmuşlar.

3709- Bize Muhammed b. Abdillâh b. Nümeyr rivâyet etti. (Deki ki): Bize babam rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdülmelik b. Ebî Süleyman, Atâ'dan naklen rivâyet etti.

(Dedi ki): Bana Câbir b. Abdillâh haber verdi.

(Dedi ki):

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) zamanında bir kadınla evlendim. Sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)’e tesadüf ettim. (Bana):

«Yâ Câbir, evlendin mi?» diye sordu.

— Evet, cevâbını verdim. «Bakire mi, dul mu?» dedi.

— Dul, dedim.

«Bakire alsaydın ya! Onunla oynaşırdın!» buyurdu. Ben:

— Ya Resûlallah benim kız kardeşlerim vardır; onlarla aramıza girer diye korktum, dedim.

«O hâlde Öyle olsun. Zira kadın ya dîni, ya malı, yahud güzelliği için alınır. Sen dindarını almağa bak, ellerin topraklansın!» buyurdular.

Hazret-i Ebû Hüreyre hadîsini Buhârî, Ebû Dâvûd, Nesâî ve İbn Mâce «Nikâh» bahsinde muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir.

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bu hadîslerle insanların âdetini haber vermiştir. Maksadı: Siz de böyle yapın demek değildir. Çünkü halk arasında evlenmek için bu dört şeye bakılır. Bunların içinde en az rağbet gören haslet de dindarlıktır. Fahr-i kâinat (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz bu hususta irşâd isteyenleri:

«Sen dindarını almana bak!:» sözü ile irşâd buyurmuştur.

Filvaki birçok insanlar alacakları kadının zengin olmasına dikkat ederler. Zira zengin kadın kocasına mâlî husûsâtta ağır tekliflerde bulunmaz. Hattâ ekseriya kocası onun malından istifâde eder. El-Mühelleb diyor ki: «Bu hadîs erkeğin karısının malından istifâde edebileceğine delildir. Kadın gönül rızâsı ile müsaade ederse, malı kocasına helâldir. Etmezse kocası ancak ona verdiği mehir mikdârı malını sarf edebilir.»

Kadın mehrini cihazı için harcamak istemezse mecbur edilir mi, edilmez mi? meselesi ulemâ arasında ihtilaflıdır. İmâm Mâlik'e göre mehir çok ise kadın onun az bir miktarını kendi borcuna sarf edebilir.

İmâm A'zam'la Sevrî ve İmâm Şafiî kadının mehrini harcamağa mecbur edilemeyeceğine kaildirler. Onlara göre mehir kadının hakkıdır; onu nereye İsterse oraya sarfeder.

Haseb: Asalet, soy-sop ve güzel fiiller mânâlarında kullanılır. Bu kelime esas itibariyle ecdâd ve akrabanın şereflerini sayıp dökerek Öğün-mektir ve hesabdan alınmıştır. Çünkü Araplar öğünürken babalarının menkabelerini sayarlar; kimin menkabesi sayı itibariyle fazla çıkarsa onun lehine hüküm verilirdi.

Güzellik her şeyde matlûb olan bir haslettir. Bahusus hayat arkadaşı olacak kadında bana daha ziyade ehemmiyet verilir.

Dine gelince: Dünya ve âhiret seâdeti ancak onunla kaimdir. Dindar ve mürüvvet sahibi bir erkeğin her şeyde bilhassa evlilik gibi devam edip gidecek husûsâtta dikkatini buna teksif etmesi gerekir. Onun içindir ki Resûlüllah. (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz dindarı tavsiye etmiş; hem de bu bâbta en kuvvetli ve en belîğ kelimeyi kullanarak:

«Dindarına zaferyâb ol!» buyurmuştur.

«Ellerin topraklansın!» cümlesi hakkında «Gusül» bahsinde izâhât verilmişti. Hülâsası şudur ki u-Bu cümle aslında bed duâ ifâde ederse de Araplar onu inkâr, teaccup, ta'zîzn ve bir şeye teşvik mânâlarında kullanırlar. Burada da teşvik mânâsında kullanılmıştır. Yani emrimi yerine getirmezsen ellerin fakir olsun! demektir.

Bâbımız rivâyetleri her işde dindarlarla beraber olmaya teşvik etmektedirler. Zira dindar bir kimse ile düşüp kalkanlar, onun güzel ahlâkından ve bereketinden müstefid olurlar. Kendilerine ondan hiç bir zarar ve kötülük gelmez.

Hazret-i Câbir hadîsini bütün «Kütüb-ü Sitte» sahipleri muhtelif şekillerde tahrîc etmişlerdir. Müslim'in bu hadîs hakkındaki rivâyetleri aşağıdaki bâbta devam edecektir.