Geri

   

 

 

 

İleri

 

43- Îffet ve Sabrın Fazileti Bâbı

2471- Bize Kuteybetü'bnu Said, Mâlik b. Enes'den kendisine İbn Şihâb'dan, ona da Ataâ' b. Yezîd El - Leysî'den, o da Ebû Said-i Hudri'den naklen okunan hadîsler meyânında rivâyet etti ki, Ensâr'dan bâzı kimseler Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’ den bir şeyler istemişler, o da istediklerini vermiş. Sonra tekrar istemişler, yine vermiş. Elinde olan tükenince:

«Elimde bir mal bulunursa elbette onu sizden saklamam. Her kim afîf olmak isterse Allah onu afif kılar. Ganî olmak isteyeni Allah ganî eder. Her kim sabrederse, Allah ona sabır İhsan eder. Hiç bir kimseye sabırdan daha geniş ve daha hayırlı bir ihsan verilmemiştir.» buyurmuşlar.

2472- Bize Abd b. Humeyd rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdürrazzâk haber verdi.

(Dedi ki): Bize Ma'mer, Zühri'den bu isnâdla bu hadisin mislini haber verdi.

Bu hadîsi Buhârî, Ebû Dâvûd ve Nesâî «Zekât» bahsinde tahrîc etmişlerdir.

Hadîs-i şerîfde Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den ihsan isteyen Ensârin isimleri bildirilmemiştir. Ancak ulemâdan bâzılarına göre Nesâî' nin rivâyetinde Hazret-i Ebû Saîd'in de isteyenlerden biri olduğuna delil vardır. Zîrâ Ebû Said (radıyallahü anh): «Annem beni şiddetli bir ihtiyâç dolayısıyla atıyye istemek üzere Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e gönderdi, ben de gittim ve oturarak bekledim. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) beni karşılayarak:

— Her kim ganî olmak isterse Allah onu ganî kılar... buyurdular.» demiştir.

Lâkin Aynî bu istidlale haklı olarak itiraz etmiştir. Çünkü Ebû Saîd hadisinde onun Ensâr'la birlikte Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den bir şey istediğine delâlet eden cihet yoktur.

Hadisin bâzı rivâyetlerinde Ensâr’ın Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'den üç defa atıyye istedikleri bildirilmiştir.

«Her kim afif olmak isterse, Allah onu afîf kılar...» cümlesinden mu-râd: Her kim dilenmekten afîf olmak isterse, Allah kendisine iffet yani haramdan sakınmayı ihsan eder; demektir.

«Ganî ofmak isteyeni Allah ganî eder...» cümlesi: Her kim kendini gani gösterirse Allah da onu başkalarına muhtaç bırakmaz; rızkını verir, demektir.

«Sabreden»'den murâd: Sabretmeye çalışandır. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) böylesine Allahü teâlâ'nın hakikaten sabır ihsan edeceğini, bundan daha büyük bir ihsan bulunmadığını beyân etmiştir.