Geri

   

 

 

 

İleri

 

5- Ölenin Dikilip Kalan Gözlerinin Rüh'unu Takibetmesi Bâbı

2171- Bize Muhammedü'bnü Râfi' rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdurrazzâk rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize İbn Cüreyc, Alâ b. Yâkûb'dan naklen haber verdi.

Dedi ki: Bana, babam haber verdi, o da Ebü Hüreyre'yi şöyle derken işitmiş: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

— «Görmüyor musunuz insan öldüğü vakit gözü naşı! dikilip kalıyor?» buyurdu. Ashâb:

— «Hay hay! Görüyoruz.» dediler. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i

— «İşte bu, onun gözü nefsini tâkîb ettiği zaman olur.» buyurdu.

2172- Bize bu hadisi Kuteybetü'bnü Saîd dahi rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Abdülaziz yani Derâverdî, Alaâ'dan bu isnâdla rivâyet etti.

Bu hadîsdeki, gözün nefsi takibinden murâd: Aynen yukardaki hadisde geçen: Gözün, rûh'un arkasından bakmasıdır.