BAB 001 002 003 004 005

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

2- Husuf Namazında Kabir Azabında Zikri Bâbı

2136- Bize Abdullah b. Meslemete'l-Ka'nebi rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süleyman yani İbn Bilâl, Yahya'dan, o da Amra'dan naklen rivâyet etti ki, bir Yahûdi karısı dilenmek üzere Âişe'ye gelmiş ve ona:

«Allah seni kabir azabından korusun.» demiş. Âişe der ki: Bunun üzerine ben:

«Ya Resûlallah! İnsanlar kabirlerde azâb edilirler mi?» diye sordum.

Hadisi rivâyet eden Amra

Dedi ki: Âişe şunları söyledi:

«Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'.

— Allah'a sığınırım, buyurdu. Sonra bir sabah Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir merkebe bindi. Derken güneş tutuldu. Ben, hücreler arasından kadınlarla birlikte mescide çıktım. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) de merkebinden İnerek geldi ve mescidindeki namaz kıldığı yere vardı. Hemen namaza durdu. Cemâat da arkasında namaza durdular. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) uzun bir kıyam yaptıktan sonra rü-kû'a gitti. Uzun bir rükû' da yaptıktan sonra başını kaldırdı ve (yine) uzun bir kıyam yaptı. Ama bu evvelki kadar uzun değildi. Sonra rükû'a vararak uzun bir rükû' yaptı. Bu da birinci rükû' kadar uzun değildi. Sonra rükû'dan doğruldu; güneş açılmıştı. Müteakiben:

— «Ben, sizi kabirlerde deccatın fitnesi gibi fitnelere mâruz bırakılırken gördüm.» buyurdu.

Amra

Dedi ki: «Âişe'yi şöyle derken işittim:

Bundan sonra hep Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) cehennem azabından, kabir azabından Allah'a sığındığım işitirdim.»

2137- Bize, bu hadîsi Muhammedü'bnü'l-Müsennâ da rivâyet etti,

(Dedi ki): Bize Abdülvahhâb rivâyet etti. H.

Bize İbn Ebî Ömer de rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Süfyân rivâyet etti. Abdülvahhâb ile Süfyân hep birden Yahya b. Saîd'den bu isnâdla, Süleyman b. Bilâl hadîsi mânâsında rivâyette bulunmuşlardır.

Bu hadîsi Buhari ile Nesâî de «Küsûf» bahsinde tahric etmişlerdir.

Anlaşılıyor ki: Bir Yahûdi karısı dilenmek üzere Hazret-i Âişe'ye gelmiş; Âişe (radıyallahü anhâ) kendisini boş çevirmeyip, istediği şey'i verdikten sonra Yahûdi karısı ona hayır dua etmiş, duasında «Allah seni kabir azabından korusun» demiştir. Sonra Âişe (radıyallahü anha) mes'eleyi Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'e sormuş. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisine «Allah'a sığındık» cevâbını vermiştir. ibaresi mastar yerini tutan sıfatlardandır. «Âizen» kelimesini naspeden âmil mahzuf «ûzû fi'lidir. Bu kelimenin hâl olması da caizdir. Bu takdirde Zülhâl mahzurdur.

Bu vak'a Serrâc’ın «Müsned» inde şöyle rivâyet olunmuştur: «Bir Yahûdi karısı Âişe'nin yanına girerek ona: Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den kabir azabı hakkında bir şey işittin mi? dedi; Âişe:

— Hayır, kabir azabı neymiş? cevabını verdi. Yahûdi karisi:

— Sen, onu Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'e sor, dedi.

Müteakiben Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) geldi; Âişe de ona kabir azabını sordu. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

— Kabir azabı hakdır buyurdular. Âişe:

— Bundan sonra Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) hiç bir namaz kılmadı ki, o namazda kabir azabından Allah'a sığındığını işitmiş ol-mıyayım, dedi.»

Anlaşılıyor ki: Yahûdi karısı kabir azabını biliyormuş. Onu ya «Tevrat» da görmüş yahut başka bir kitapta okumuş. Hazret-i Âişe' nin sormasından ise, o âna kadar kabir azabını duymadığı anlaşılıyor.

Buhârî'nin rivâyetinde Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in bir merkebe binerek çıkıp gittiği, kuşluk zamanında döndüğü ve zevcelerinin hücreleri arasından geçtiği, sonra namaza durduğu, cemâatin da ona uyduğu bildiriliyor.

İbn Tîn'e göre: Küsûf namazının evvel vakti, nafile namaz caiz olduğu zamandır. Âhir vakti hakkında İmâm Mâlik «ancak baba kuşluğa kadar kılınır; zevalden sonra kılınamaz.» diyerek onu bayram namazına benzetmiştir. Bu kavil İbn Kâsım'den de rivâyet olunur.

Başka bir rivâyete göre İbn Kasım: «Küsûf namazı, nafile namazın vaktinde kılınır. İsterse güneş zevali bulmuş olsun.» demiş-dir.

Yine İbn Kâsım'den bir rivâyete göre, ikindiden sonra küsûf namazı kılınamaz. Ama halk yine bir araya toplanarak duâ eder; sadaka verir ve bu gibi şeylere teşvikde bulunabilirler.

Küfe ulemâsına göre: Kerahet vakitlerinin hiç birinde Küsûf namazı kılınamaz. Zira bu vakitler hakkında nehiy vârid olmuştur. Başka zamanlarda kılınır.

İbn Ebi Müleyke ile Atâ'nın ve ulemâdan bir cemâatin kavilleri budur.

İmâm Şafiî'ye göre Küsûf namazı her zaman kıhnabilir. Ebû Sevr ile Mâlikîlerin kavli budur.

Hanefiiler'e göre: Küsûf namazının müstahab vakti, şâir namazlar gibidir. Mekruh vakitlerde bu namaz kılınamaz. Hasan-ı Basrî, Atâ' b. Ebi Rabâh, îkrime, Amru'bnu Şu ayb, Katâde, Eyyûb, İsmail b. Uleyye ve İmâm b. Hanbel bunakaaildirler.

İshâk'a göre güneş sararmamış olmak şartı ile ikindiden ve sabah namazından sonra kıhnabilir.

Güneş gurûb zamanında tutulsa bil'ittifâk Küsûf namazı kılınmaz. Tutulmuş olarak doğsa nafile kılma zemânı gelinceye kadar Küsûf namazı kılınmaz. İmâm Mâlik ile Ahmed'in ve diğer bâzı zevatın mezhepleri de budur.

İbn'l Münzir: «İmâm Şafiî'ye muhalif olarak ben de buna kaailim.» demiştir.

3- Kabir azabı hakdır. Bu husüsda Ehl-i Sünnet ulemâsı ittifak halindedir.

4- Kabir azabının hâli pek büyük ve korkunçtur. Onun için de Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) kabir azabından hem kendisi Allah'a sığınmış, hem de bunu ümmetine tavsiye buyurmuştur.

Kabir azabı hakkında vârid olan hadislerin beyânına göre kabirde vâkî olacak fitne yani imtihan Münker ve Nekir ismindeki meleklerin suâllerine cevap vermek suretiyle icra edilecektir.

Mezkûr melekler, Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'i kastederek: «Bu zât hakkında ne biliyordun?» diye soracaklar; ölen kimse mü'min ise «O, Allah'ın Resûlüdür." diye cevap verecek, münafık ise «âlemin onun hakkında bir şeyler söylediğini işittim; ben de onu söyledim... diyecektir.

5- Deccâl'in fitnesi de çok şiddetli olacak lâkin Allah, mü' minleri ondan koruyacaktır.