BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

46- Müezzin Ezanı Okuduğu Vakit Mescidden Çıkmanın Nehyi Bâbı

1521- Bize Ebû Bekir b. Ebî Şeybe rivâyet etti.

(Dedi ki): Bile Ebû'l - Ahvas, İbrahim b. Muhacir'den, o da Ebû'ş - Şahsa'dan naklen rivâyet etti.

Dedi ki: Mescidde Ebû Hüreyre ile beraber oturuyorduk. Derken müezzin ezanı okudu ve bir adam, mescidden kalkıp gitti. Ebû Hüreyre onu mescidden çıkıncaya kadar gözü ile tâkîp etti. Arka sından:

"Şu adam yok mu, muhakkak Ebû'l - Kâsım (sallallahü aleyhi ve sellem)’e isyan etti." dedi.

1522- Bize İbn Ebî Ömer El-Mekkî de rivâyet etti.

(Dedi ki) . Bize Süfyân (yani İbn Uyeyne)' Ömer b. Saîd'den, o da Eş'as b. EM-ş-Şa'sâ El - Muhâribî'den, o da babasından naklen rivâyet etti. Babâsj Şöyle dedi: Ebû Hüreyre'den dinledim: Ezandan sonra mescidden çıkıp giden tir adam gördü de arkasından:

"Şu adam yok mu! muhakkak Ebû'l - Kâsım (sallallahü aleyhi ve sellem)'e isyan etti." dedi.

Ebû'l - Kâsım, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in künyesidir Bunu evvelce de görmüştük.

Buradaki rivâyetlerin ikisi de Hazret-i Ebû Hüreyre'nin kendi sözü olduğu hâlde İmâm Müslim'in onları hadîs olarak kitabına alması manen müsned ve muttasıl, Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e merfû' olduklarındandır. Çünkü Hazret-i Ebû Hüreyre'nin dîn Bâbında kendinden bir hüküm teşriine hakkı yokdur. Binaenaleyh hadîsi Resûllüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'den işittiğine, yalnız lâf zan değil de manen rivâyet ettiğine hamlolunur.

Hadîs-i şerif hiç bir özür bulunmadığı hâlde ezan okunurken mescidden çıkıp gitmenin mekruh olduğuna delildir,

Übbî diyor ki: «İsyan haram olan filin hâssalarındandır. Hâlbuki mescidde bulunan bir kimseye ezan okunmakla namaz farz olmaz. Namaz ancak ikaamet getirilirken farz olur. Ama bazen ezan kelimesi ile ikaamet kasdedilir. Yahut o devirlerde ikaamet hemen ezanın peşinden getirildiği için ezan lâfzı ile onu da murâd etmişdir.»