BAB 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056

NO. 001 002 003 004 005 006 007 008 009 010 011 012 013 014 015 016 017 018 019 020 021 022 023 024 025 026 027 028 029 030 031 032 033 034 035 036 037 038 039 040 041 042 043 044 045 046 047 048 049 050 051 052 053 054 055 056 057 058 059 060 061 062 063 064 065 066 067 068 069 070 071 072 073 074 075 076 077 078 079 080 081 082 083 084 085 086 087 088 089 090 091 092 093 094 095 096 097 098 099 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286

TR AR

25- Kabir Azabından Allah'a Sığınmanın Müstehab Oluşu Bâbı

1347- Bize Hârûn b. Sâid ve Harmeletü'bnü Yahya rivâyet ettiler. Hârûn (Bize rivâyet etti) tâbirini kullandı. Harmele ise (Bize İbn Vehb haber verdi) dedi. İbn Vehb: Bana Yûnus b. Yezid, İbn Şihâb’dan naklen haber verdi; demiş. İbn Şihâb: Bana Urvetü'bnÜ Zübeyr rivâyet etti ki Âişe şunları söylemiş; demiş:

«Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yanıma girdi, yanımda Yahûdilerden bir kadın vardı. Bu kadın: Biliyormusun ki siz kabirlerde fitneye dûçâr olacaksınız? diyordu. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) irkilerek:

«Fitneye dûçâr olacaklar ancak ve ancak Yahûdilerdir.» buyurdu. Böy lece bir kaç gece geçirdik. Sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Biliyormusun, bana: siz kabirlerde fitneye dûçâr olacaksınız) diye vahiy geldi.» buyurdu.

Âişe

Dedi ki: «Ben bundan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hep kabir azabından Allah'a sığındığını işitdim.»

1348- Bana Hârûn b. Saîd ile Harmeletü'bnü Yahya ve Amrü'bnü Sevvâd rivâyet ettiler. Harmele: (Bize Haber verdi) tâbirini kullandı, ötekiler: (Bize İbn Vehb rivâyet etti) dediler. İbn Vehb

Dedi ki: Bana Yûnus, İbn Şihâb'dan, o da Humeyd b. Abdirrahmân'dan, o da Ebû Hüreyre'den naklen haber verdi. Ebü Hüreyre: «Ben bundan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'i (Hep) kabir azabından sığınırken işitdim» demi;.

1349- Bize Züheyr b. Harb ile İshâk b. İbrahim her biri Cerîr'den rivâyet ettiler. Züheyr dedi ki: Bize Cerir, Mansûr'dan, o da Ebû Vâil'den, o da Mesrûk'dan, o da Âişe'den naklen rivâyet etti. Âişe söyle demiş:

«Yanıma Medine Yahûdilerinden iki koca kan girdi ve: ölüler gerçekden kabirlerinde azâb olunurlar; dediler. Ben kendilerini tekzip ettim, onları tasdik etmeye gönlüm razı olmadı. Müteakiben çıkıp gittiler ve yanıma Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) girdi. Kendisine:

— Ya Resûlallah! Medine Yahûdilerinden iki kocakarı yanıma geldiler de ölülerin kabirlerinde azâb gördüklerini söylediler: dedim.» Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

«Doğru söylemişler! Hakîkaten onlar öyle azâb görürler ki o azabı hayvanlar (bile) işitir.» buyurdular.

Âişe

Dedi ki: «Artık bundan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’in hiç bir namazda kabir azabından Allah'a sığınmadığını görmedim!»

1350- Bize Hennâd b. Serîy rivâyet etti.

(Dedi ki): Bize Ebû'l-Ahvas, Eş'as’dan, o da babasından o da Mesrûk'dan, o da Âişe'den bu hadîsi rivâyet etti. Bu hadîsde:

«Âişe: Bundan sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) hiç bir namaz kılmadı ki (o namazda) kendisini kabir azabından Allah'a sığınırken işitmiş olmıyayım: dedi» ibaresi de vardır.

Bu hadîsi Buhârî «Kitâbül - Cenâiz» ve «Kitâbü't - Deavât» da; Nesâî «Namaz» bahsinde muhtelif râvîlerden tahrîc etmişlerdir.

Tahâvî‘nin beyânına göre vak'a iki defa geçmişdir. Birincide Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Yahûdi karısının sözüne karşı:

«Kabirde fitneye ancak ve ancak Yahûdiler duçar olacaklardır.» buyurmuş. İkincide ayni Yahûdi karısı bir arkadaşı ile gelerek Hazret-i Âişe'ye yine kabirin fitne ve azabından bahsetmiş; Âişe (radıyallahü anha) yine kabul etmemiş; sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)’e gelerek kendisine bu bâbda vahy nâzil olduğunu ve kabir azabının vâkî bir hakîkat olduğu bildirildiğini söylemiştir.

Bu vak'âdan önce Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ümmeti için kabir azabı olup olmadığım bilmezdi. Bunu İmâm Ahmed'in «Müsned» inde Buhârî'nin şartı üzre sahîh bir isnâdla rivâyet ettiği Hazret-i Âişe hadîsinden anlıyoruz. Saîd b. Amr b. Saîd El-Emevî tarîki ile rivâyet olunan mezkûr hadîsin ifâde ettiği hakikat şudur: «Bir Yahûdi kadını Âişe (radıyallahü anha)'ya hizmet edermiş. Hazret-i Âişe bu kadına her ne zaman bir iyilikde bulunursa kadın kendisine (Allah seni kabir azabından korusun!) diye dua edermiş. Nihayet Âişe (radıyallahü anha);

— Yâ Resûlallah! Kabirde azâb var mıdır? diye sormuş. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem):

— Yahûdiler yalan söylemişlerdir. Kıyâmet gününden önce hiçbir azâb yokdur! buyurmuş. Bu vak'anın üzerinden Allah'ın dilediği mikdar zaman geçtikten sonra Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) bir gün öğle zamanı dışarıya çıkarak alabildiğine yüksek sesle:

— Ey insanlarl Kabir azabından Allah'a sığının! Çünkü kabir azabı hak'dir; diye nida etmiş.»

Görülüyor ki Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz mü'minler hakkındaki kabir azabını son zamanlarda Medîne-i Münevvere'de öğrenmiş; ve bundan son derece korunmaları lâzım geldiğini ümmetine talîm buyurmuşdur.

Fitne: Lugatda imtihan etmek, denemek, dalâlet, küfür, rezalet, azâb, ibret ve mihnet gibi birçok mânâlara gelir. Kabir fitnesinden murâd: kabir hayâtı ve oradaki meleklerin suâli ve kabir azabıdır. Bu bâbda bir çok hadîsler vârîd olmuşdur.